Antoni Chodorowski (ur. 7 czerwca 1946 w Chodorach, zm. 15 lutego 1999 w Warszawie) – polski grafik karykaturzysta, autor ilustracji do książek, plakatów, zajmował się także fotografią i malarstwem.

Studia rozpoczął na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, a zakończył w 1975 na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, ze specjalnością - wzornictwo przemysłowe, dyplom w pracowni prof. Wróblewskiego.

Zadebiutował w "Jazz Forum" w 1970 roku. Publikował swoje rysunki w pismach krajowych (m.in. "Szpilkach", "Karuzeli", "Politechniku", "Polsce", "Polityce", "Najwyższym CZASIE!", "Fonosferze" i "Tygodniku Solidarność") oraz zagranicznych (m.in. "Pardonie" i jugosłowiańskim "Jeżu"). Recenzował rysunkami wernisaże oraz premiery filmowe i teatralne na łamach "Filmu" i "Warszawskiego Informatora Kulturalnego".

Pierwsze nagrody zdobywał za malarstwo sztalugowe, m.in. na "Famie" w Świnoujściu i w gdańskim "Przetargu '70". W 1975 roku zdobył Grand Prix Międzynarodowego Konkursu na Plakat Festiwalu Filmów Przeciwko Dyskryminacji Rasowej w Strasburgu. Dwukrotny laureat Brązowej (1979, 1983) i Srebrnej Szpilki (1984), nagrody tygodnika satyrycznego "Szpilki".

Życie prywatne

Wraz z żoną Zofią wychowywali dziewięcioro dzieci: trójkę własnych i sześcioro adoptowanych z domów dziecka. Na dwa dni przed śmiercią na Międzynarodowej Wystawie Satyrykon '99 w Legnicy został laureatem II nagrody za rysunek pt. "Wesołe miasteczko".

Od 14 października 2000 jego imię nosi szkoła podstawowa w Czaczkach Małych.

Od 22 września 2011 Antoni Chodorowski jest patronem jednej z ulic na warszawskim Ursynowie.