Jan Dylik (ur. 19 czerwca 1905 w Łodzi, zm. 6 czerwca 1973 tamże) – polski geograf i geomorfolog.

Profesor Uniwersytetu Łódzkiego od 1947 roku. Od 1967 członek Polskiej Akademii Nauk. Od 1966 prezes Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Przewodniczący Międzynarodowej Unii Geograficznej w latach 1956–1972. Założyciel i redaktor „Acta Geographica Lodzensis”. Redaktor czasopisma „Biuletyn Peryglacjalny”. Znawca geomorfologii peryglacjalnej.

Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi (1954).

Zmarł w Łodzi 6 czerwca 1973 roku i został pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi przy ul. Ogrodowej.

Imię Jana Dylika nosi poleski oddział PTTK w Łodzi, a także jedna z ulic na Teofilowie.

Brat Zygmunta Dylika – bibliotekarza, mąż Anny Dylikowej.

Niektóre prace

• Geografia Ziem Odzyskanych w zarysie (1946)
• O peryglacjalnym charakterze rzeźby środkowej Polski (1953)
• Nowe problemy wiecznej zmarzliny plejstoceńskiej (1963)