Stefania Baczyńska z domu Zieleńczyk (ur. 3 grudnia 1890, zm. 15 maja 1953 w Warszawie) – matka Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, polska nauczycielka i autorka podręczników oświatowo-pedagogicznych dla dzieci.

Pochodziła z zasymilowanej rodziny warszawskich Żydów. Była córką Maksymiliana, rzemieślnika-czapnika (zm. 1919), i Karoliny z domu Hirszman (zm. 1934). Jej brat Adam Zieleńczyk przebywał w getcie, z którego uciekł. Swego męża poznała podczas studiów przyrodniczych we Lwowie. Jej ślub ze Stanisławem Baczyńskim odbył się w Warszawie w 1912 roku. Pracowała jako nauczycielka metodyki, pełniła także funkcje kierowniczki szkoły ćwiczeń przy seminarium nauczycielskim.

W 1918 roku ukończyła w Warszawie Kurs Pedagogiczny dla nauczycieli szkół elementarnych, z wynikiem bardzo dobrym. W latach 1922–1932 wykładała w Seminarium Nauczycielskim Katolickiego Związku Polek w Warszawie.

Zmarła 15 maja 1953 roku w zakładzie opiekuńczym na Służewie. Pochowano ją, wedle życzenia, z medalikiem św. Krzysztofa, wydobytym w 1947 z powstańczej mogiły syna. Trumnę złożono w kwaterze legionowej, gdzie leżał jej mąż Stanisław.

Jej ostatnią wolą było, aby opiekunami rękopisów Krzysztofa byli: Jerzy Andrzejewski, Jarosław Iwaszkiewicz, Jerzy Turowicz i Kazimierz Wyka.