Maryna Zagórska (Maria Zagórska, z domu Woycieszonek, ur. 7 maja 1906 r. w Sankt Petersburgu, zm. 10 grudnia 1996 r. w Warszawie), polska tłumaczka literatury pięknej, uczestniczka protestów przeciwko zmianie konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 70-tych XX wieku, współpracowniczka Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej KOR.

Studiowała historię na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie. Była żoną poety i członka wileńskiej grupy literackiej "Żagary", Jerzego Zagórskiego. Po II wojnie światowej była m.in. kierownikiem literackim teatru w Częstochowie.

Tłumaczyła z języków: rosyjskiego, litewskiego, ukraińskiego i czeskiego.

Wraz z mężem odznaczona medalem "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata".

Mieszkała w Warszawie. Jej wnuczką jest Joanna Skórnicka, tłumaczka literatury pięknej i redaktor. Pochowana wraz z mężem na Cmentarzu Powązkowskim.

Tłumaczenia (wybór)

• Anatol Sołowcow, Rimski-Korsakow (Wydawnictwo Literackie 1956; seria: "Monografie popularne" - wyd. 2 [nowe]: Polskie Wydawnictwo Muzyczne 1975, 1989, ISBN 83-224-0380-1)
• Vladimir Jankélévitch, Ravel (Wydawnictwo Literackie 1961; seria: "Monografie popularne"; wyd. 2: Polskie Wydawnictwo Muzyczne 1977)
• praca zbiorowa, pod red. A. Czegodajewa, Historia sztuki starożytnej (red. wydania polskiego: Maria i Władysław Leśniewscy; Wydawnictwo Literackie 1967)
• Władimir Sołouchin, Spotkania z ikonami (Wydawnictwo Literackie 1975)
• Lew Wygotski, Psychologia sztuki (oprac. przekładu Tadeusz Szyma; opracowanie naukowe tekstu, wstęp oraz komentarz Stanisław Balbus, Wydawnictwo Literackie 1980, ISBN 83-08-00449-0)
• Grigoł Abaszydze, Syn królowej Tamar: kronika gruzińska z XIII w. (Wydawnictwo Literackie 1985, ISBN 83-08-00746-5)