Zygmunt Moskwa (ur. 26 kwietnia 1908 w Warszawie, zm. 23 lipca 1975 tamże) – działacz państwowy w okresie PRL, inżynier, przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w 1964 roku.

Pochodził z rodziny inteligenckiej, w 1939 ukończył studia na Politechnice Warszawskiej. W latach 30. pracował w budownictwie, w 1939 kierował budową kanału węglowego Mysłowice–Kraków. Podczas wojny pracował w Szkole Technicznej w Radomiu.

Od 1945 działacz Stronnictwa Demokratycznego. W latach 1947–1948 był wicewojewodą kieleckim, w latach 1948–1949 dyrektorem Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych w Kielcach i współorganizatorem budowy miasta Nowa Huta.

Pełnił funkcje kierownicze w SD, w latach 1949–1956 zastępca sekretarza generalnego Centralnego Komitetu, w latach 1969–1973 przewodniczący CK. Honorowy prezes SD.

W latach 1956–1958 minister przemysłu drobnego i rzemiosła, w latach 1958–1969 minister łączności. Od 1969 zastępca przewodniczącego Rady Państwa. Był posłem na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, V i VI kadencji (w latach 1947–1961 i od 1969). Od 1970 był także członkiem Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.

Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, a także Krzyżem Kawalerskim OOP. Żonaty, miał syna i dwie córki.