Zygmunt Józef Najdowski (ur. 25 kwietnia 1932 w Cerekwicy, zm. 9 stycznia 1998) – polski polityk.

Życiorys

Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, został także doktorem historii.

Od 1954 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1957 został sekretarzem w Zarządzie Wojewódzkim Związku Młodzieży Polskiej w Bydgoszczy. Od 1964 do 1969 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Zarządu Głównego Związku Młodzieży Socjalistycznej w Warszawie. W 1973 został sekretarzem KW PZPR w Zielonej Górze, a w latach 1975–1978 i 1980–1981 był I sekretarzem KW PZPR w Toruniu. W 1975 był przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej. Od 1975 do 1981 był członkiem KC PZPR.

W latach 1976–1980 był posłem na Sejm. Od 20 lipca 1978 do 8 października 1980 był ministrem kultury i sztuki w rządach Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha (wcześniej był krótko podsekretarzem stanu w tym ministerstwie).

W czerwcu 1981 domagał się siłowych rozwiązań wobec „Solidarności”. Był także szefem Grupy Samorządności Robotniczej. W III RP współtworzył partię Związek Komunistów Polskich „Proletariat”.

Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 3 Tuje rz. 3 m. 40).