Jerzy Wójcik (ur. 22 kwietnia 1933 w Dąbrówce Wielkiej, obecnie dzielnicy Piekar Śląskich, zm. 10 marca 2008 w Katowicach) – polski artysta baletu, choreograf, pedagog i folklorysta.

Swoją drogę zawodową rozpoczął jako tancerz właśnie w zespole "Śląsk", na początku jego istnienia w 1953 r. Był wychowankiem i wieloletnim współpracownikiem Stanisława Hadyny, Elwiry Kamińskiej i Miry Zimińskiej–Sygietyńskiej.

Pracą artystyczną „Śląska” kierował od śmierci Stanisława Hadyny w styczniu 1999 r. Jako dyrektor artystyczny przywiązywał wielką wagę do utrzymania w zespole "hadynowskiego" wizerunku artystycznego. Jednocześnie wzbogacał ofertę repertuarową o nowe programy. Utrzymywał stały kontakt z muzeami etnograficznymi, autorytetami w dziedzinie tańców ludowych, narodowych i strojów ludowych oraz z twórcami ludowymi.

Przez ponad 20 lat był też choreografem i kierownikiem artystycznym Regionalnego Zespołu Pieśni i Tańca "Juhas" z Ujsołów, dla którego opracował kilka programów artystycznych. Pod jego kierunkiem "Juhas" zdobył wiele cennych nagród na krajowych i międzynarodowych festiwalach folklorystycznych.

Wójcik ukończył w Warszawie Państwowe Zaoczne Studium Kultury i Oświaty Dorosłych, był członkiem Polskiego Towarzystwa Etnochoreologicznego. Wiedzę z zakresu muzyki, tańca i stroju ludowego oraz narodowego zdobywał u znanych i cenionych pedagogów i animatorów kultury ludowej i narodowej.

Był konsultantem zespołów folklorystycznych, współorganizatorem krajowych i zagranicznych warsztatów choreograficznych, jurorem wielu przeglądów i konkursów ludowych zespołów artystycznych.

W 2006 został odznaczony srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Śląsk pożegnał wybitnego choreografa w czasie nabożeństwa, które w katowickiej archikatedrze odprawił abp metropolita górnośląski Damian Zimoń 13 marca 2008. Dnia 17 marca 2008 roku Jerzy Wójcik został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.