Marian Załucki (ur. 5 maja 1920 w Kołomyi, zm. 13 kwietnia 1979 w Warszawie) – poeta, satyryk i pisarz.

Dzieciństwo spędził we Lwowie, po wojnie mieszkał w Krakowie, gdzie zadebiutował w Teatrze Satyryków, w którym prezentował swoje wiersze. W latach 1956-67 występował w kabarecie Wagabunda, a od 1962 w teatrach warszawskich Buffo, Syrena oraz kabaretach "U Lopka", "Dudek" i w popularnych programach Podwieczorek przy mikrofonie, Poznajmy się, Zgaduj zgadula.

Współpracował z takimi pismami jak Przekrój, Szpilki i Życie Literackie.

Publikacje

Satyryczne książki Załuckiego:

• Przejażdżki wierszem (1954)
• Uszczypnij muzo (1955)
• Oj-czyste kpiny (1959)
• A nie mówiłem? (1961)
• Niespokojna czaszka (1965)
• Czy pani lubi Załuckiego (1967)
• Komu do śmiechu (1970)
• Przepraszam - żartowałem (1974)
• Pieszczoty rodaków (1978)
• Kpiny i kpinki (zbiór wierszy ukazał się po śmierci autora w 1985)
• Pomysły znad Wisły

Książki dla dzieci Załuckiego:

• O dzięciole (1952)
• Nasi chłopcy na boisku (1952)
• O Antku co wioskę porzucił (1953)
• Uszanowanie Panie Bocianie (1961)
• Dziwne przygody płynącej wody (1967)
• Ananasy z naszej klasy (1984)