Jacek Dębski (ur. 6 kwietnia 1960 w Łodzi, zm. 12 kwietnia 2001 w Warszawie) – polski polityk i przedsiębiorca.

Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Łódzkim. W latach 80. związany z ugrupowaniami opozycyjnymi: w czasach studenckich działał w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów, a później w Ruchu Młodej Polski (RMP), z którego został usunięty w 1988 z powodu wysłania do władz emigracyjnego Stronnictwa Narodowego listu, uznanego przez kierownictwo RMP za „szkalujący” środowisko Ruchu oraz wydawania podziemnego pisma „Myśl”, które zdaniem kierownictwa Ruchu zawierało akcenty antysemickie. Jacek Dębski w tym okresie był też przewodniczącym łódzkich struktur Narodowego Odrodzenia Polski.

Od 1990 kierował łódzkim oddziałem Unii Polityki Realnej. W latach 1991–1992 pracował jako prezes RSW „Prasa-Książka-Ruch”, zakładając w tym czasie m.in. spółkę Empik. Od 1993 członek zarządu krajowego Kongresu Liberalno-Demokratycznego. Dyrektor Łódzkiej Wytwórni Papierosów w latach 1994–1996. W 1997 pełnił obowiązki zarządcy komisarycznego w Zakładach Przemysłu Spirytusowego w Sieradzu.

Przed wyborami do Sejmu w 1997 związał się z Koalicją Konserwatywną, która wchodziła w skład Akcji Wyborczej Solidarność. Należał do grona bliskich współpracowników jednego z liderów AWS i późniejszego wicepremiera Janusza Tomaszewskiego. W wyborach do Sejmu kandydował z okręgu suwalskiego, jednak mandatu nie uzyskał. Po wyborach został usunięty z Koalicji Konserwatywnej, ponieważ ubiegał się o mandat poselski bez rekomendacji partii. Przystąpił następnie do Ruchu Społecznego AWS. Dzięki poparciu Janusza Tomaszewskiego w grudniu 1997 objął stanowisko szefa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki (UKFiT). W 1998 popadł w konflikt z władzami Polskiego Związku Piłki Nożnej z prezesem Marianem Dziurowiczem na czele. Decyzję o zawieszeniu władz związku odwołał wobec groźby wykluczenia polskich drużyn z rozgrywek międzynarodowych. W lutym 2000 został odwołany ze stanowiska szefa UKFiT przez Premiera RP Jerzego Buzka po tym, jak w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej” zasugerował, że był namawiany przez wysokiego rangą polityka AWS do poszukiwania materiałów kompromitujących byłych szefów UKFiT Aleksandra Kwaśniewskiego i Stanisława Stefana Paszczyka. W następnym miesiącu (9 marca) został także wykluczony z RS AWS.

Zabójstwo

Po odejściu z polityki wszedł w kontakt z osobami prowadzącymi działalność przestępczą, m.in. z Jeremiaszem Barańskim, ps. „Baranina”. 12 kwietnia 2001 został zamordowany w Warszawie przez zawodowego zabójcę z Libiąża Tadeusza Maziuka, ps. „Sasza”, „Misza”. Podczas śledztwa ustalono, że za zamachem na jego życie stał Barański, od którego Dębski żądał zwrotu pieniędzy. Za współudział w zabójstwie, na osiem lat więzienia skazano znajomą Jacka Dębskiego, 26-letnią wówczas, Halinę Galińską, ps. „Inka”. Zarówno Tadeusz Maziuk, jak i Jeremiasz Barański, zmarli później w areszcie – pierwszy w Warszawie, drugi w Wiedniu – popełniając samobójstwo.

W 2007 na podstawie historii zabójstwa byłego ministra sportu powstał scenariusz do filmu Izolator (ang. Warsaw Dark), reż. Christopher Doyle.

W listopadzie 2008 tygodnik „Wprost” opublikował artykuł podający w wątpliwość ostatnie ustalenia dotyczące okoliczności śmierci byłego ministra. Domniemany dotychczas morderca Tadeusz Maziuk, zdaniem tygodnika nie był jedynym mężczyzną strzelającym do Jacka Dębskiego w dniu 12 kwietnia 2001. Drugi, nieujawniony przez gazetę morderca prawdopodobnie żyje i przebywa na wolności. Do znanych kontaktów Jacka Dębskiego ze środowiskiem przestępczym, co podaje się oficjalnie jako przyczynę morderstwa, dochodzi teraz jeszcze wątek współpracy zamordowanego z Urzędem Ochrony Państwa (według „Wprost” Jacek Dębski był tajnym współpracownikiem UOP).

Jacek Dębski został pochowany 23 kwietnia 2001 na łódzkim cmentarzu na Mani.