Jacek Kazimierz Maziarski (ur. 20 stycznia 1937 w Świętochłowicach, zm. 27 maja 2009 w Podkowie Leśnej) – polski dziennikarz, publicysta i polityk, poseł na Sejm I kadencji.

Ukończył w 1959 studia polonistyczne na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskał następnie stopień naukowy doktora nauk humanistycznych. Jako dziennikarz debiutował w 1957 na łamach "Tygodnika Powszechnego". Pracował następnie w "Polityce" i warszawskiej "Kulturze". Od lat 60. do początku lat 70. był członkiem Stronnictwa Demokratycznego, w latach 80. działał w "Solidarności". W stanie wojennym nie przeszedł weryfikacji dziennikarskiej, zamieścił wtedy w "Życiu Warszawy" ogłoszenie: "Szukam uczciwej pracy. Jacek Maziarski (...)". Był członkiem redakcji "Przeglądu Wiadomości Agencyjnych".

Po upadku PRL był zastępcą redaktora naczelnego "Tygodnika Solidarność" i jednym ze współzałożycieli Porozumienia Centrum. Zajmował też stanowisko szefa Zespołu Politycznego Prezydenta RP. W latach 1991–1993 sprawował mandat posła na Sejm I kadencji, wybranego z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum w okręgu podwarszawskim z siedzibą w Legionowie. Później wrócił do pracy w mediach, pełnił m.in. funkcję szefa Wiadomości TVP1.

W 2006 prezydent Lech Kaczyński odznaczył Jacka Maziarskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Laureat Nagrody Kisiela w 1990, ojciec dziennikarza Wojciecha Maziarskiego.

W 2010 Fundacja Jacka Maziarskiego rozpoczęła przyznawanie Nagrody im. Jacka Maziarskiego, stanowiącą wyróżnienie dla osób działających „na rzecz wysokich etyczno-moralnych standardów w twórczości literackiej i publicystycznej”; pierwszym laureatem został Paweł Zyzak.