Stanisław Mrowec (ur. 29 lipca 1928 w Krakowie, zm. 2 marca 2015) – polski profesor zwyczajny nauk technicznych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki w latach 1972–1975, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk oraz członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności.

Urodził się 29 lipca 1928 roku w Krakowie. Szkołę średnią ukończył w roku 1947, a studia wyższe na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UJ w 1952 roku. Z Akademią Górniczo-Hutniczą związany od roku 1952, kiedy rozpoczął pracę asystenta na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w roku 1956, docenta w 1959, tytuł profesora nadzwyczajnego w 1969 r. zaś profesora zwyczajnego w 1973 roku. W latach 1971–1991 pełnił obowiązki dyrektora Instytutu Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki oraz po reorganizacji uczelni (w roku 1991) został kierownikiem Katedry Fizykochemii Ciała Stałego do roku 2001. W roku 2009 został profesorem honorowym AGH.

Autor licznych prac z zakresu teorii defektów i dyfuzji w ciałach stałych oraz kinetyki i mechanizmu korozji wysokotemperaturowej materiałów metalicznych. W dorobku naukowym miał ponad 400 publikacji oraz 18 patentów. Wykształcił 24 doktorów, z których 8 ma tytuł naukowy profesora, a dalszych czterech stopień doktora habilitowanego.

Wybrane publikacje

• Defects and Diffusion in Solids. Elsevier, Amsterdam-Oxford-New York (1980);
• An Introduction to the Theory of Metal Oxidation. National Bureau of Standards, Interscience, (1982);
• Mrowec, S.. Dissociative Mechanism of Scale Growth on Metals and Alloys. „High Temperature Materials and Processes”. 24 (6), s. 375–394, 2005.
• Mrowec, S.. New Generation of Nanocrystalline Coating Materials Resistant to High Temperature Corrosion. „High Temperature Materials and Processes”. 22 (6), s. 1–24, 2003.
• Mrowec, S. Diffusion-evaporation method in studying self-diffusion in metal oxides and sulphides. „Solid State Ionics”. 129 (1-4), s. 47-52, 2000.