Aleksander Krukowiecki

Pievieno šai personai bildi!
Dzimšanas datums:
00.00.1825
Miršanas datums:
00.00.1896
Mūža garums:
71
Dienas kopš dzimšanas:
72808
Gadi kopš dzimšanas:
199
Dienas kopš miršanas:
46875
Gadi kopš miršanas:
128
Kategorijas:
Deputāts, Grāfs, Neatkarības kauju dalībnieks, Virsnieks
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Norādīt kapsētu

Aleksander Krukowiecki (1825-1896), hrabia, powstaniec styczniowy, poseł na Sejm Galicyjski, oficer austriacki, organizator i dowódca oddziału w powstaniu styczniowym, pod rozkazami Aleksandra Taniewskiego.

Syn generała Jana Krukowieckiego i Heleny Wolskiej. Miał braci Konstantego, Władysława, Adama oraz siostrę Helenę, która pozostała w stanie panieńskim i mieszkała w majątku Krukowieckiego w Osse. Jego dziadek Piotr Krukowiecki otrzymał od cesarzowej Marii Teresy tytuł hrabiowski. Zaangażowany w ruchu przedpowstaniowym, w stronnictwie białych. W powstaniu styczniowym walczył w oddziale Aleksandra Taniewskiego, w którym dowodzili bracia Gustaw Habich i Edward Jan Habich . Walczył w sierpniu 1863 r. w dwóch bitwach pod Imbramowicami i Glanowem. Po powrocie do Galicji walczył w oddziale Walerego Wróblewskiego. Na ostatnią wyprawę wyruszył w styczniu 1864 r. pod rozkazami kpt. Edwarda Rylskiego.

Po powstaniu właściciel ziemski w Aksmanicach, działacz polityczny, poseł na sejm.

Zmarł w Aksmanicach w lipcu 1896 r. Przy grobach rodziny Krukowieckich na cmentarzu parafialnym w Jeżowie umieszczono symboliczny nagrobek pułkownika Aleksandra Krukowieckiego.

 

Avoti: wikipedia.org

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Saiknes

        Saistītās personas vārdsSaitesDzimšanas datumsMiršanas datumsApraksts
        1Jan KrukowieckiJan KrukowieckiTēvs15.12.177217.04.1850

        22.01.1863 | Wybuch Powstania styczniowego w Królestwie Polskim

        Powstanie styczniowe – polskie powstanie narodowe przeciwko Imperium Rosyjskiemu, ogłoszone manifestem 22 stycznia 1863 wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy, spowodowane narastającym rosyjskim terrorem wobec polskiego biernego oporu. Wybuchło 22 stycznia 1863 w Królestwie Polskim i 1 lutego 1863 na Litwie, trwało do jesieni 1864. Zasięgiem objęło tylko ziemie zaboru rosyjskiego: Królestwo Polskie oraz ziemie zabrane.

        Pievieno atmiņas

        Birkas