Antoni Wicherek (ur. 18 lutego 1929 w Żorach, zm. 20 lutego 2015 w Warszawie) – polski dyrygent.

Prezes Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, wieloletni dyrektor Teatru Wielkiego w Łodzi i Teatru Wielkiego w Warszawie, a przez dziesięć lat dyrektor Opery w Oberhausen. Ukończył klasę dyrygentury Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu. Ukończył także Wydział Prawa na Uniwersytecie. Jako muzyka kształtowali go Kazimierz Wiłkomirski i Adam Kopyciński oraz Walerian Bierdiajew, u którego był aspirantem. Antoni Wicherek ukończył też studia w Conservatorio Benedetto Marcello w Wenecji. Opera Wrocławska była jego pierwszym miejscem pracy, od 1954 roku przez trzy sezony był asystentem dyrygenta. Później, już jako dyrygent, działał kolejno w Operze Poznańskiej, Operze Warszawskiej (którą w 1965 roku przemianowano na Teatr Wielki), gdzie w latach 1973–1981 był pierwszym dyrygentem i dyrektorem artystycznym. Po odejściu z Warszawy przez ponad dziesięć sezonów kierował teatrami i orkiestrami zagranicznymi w: Egipcie (Kair), Szwajcarii (Sankt Gallen, Lozanna, Lugano) i Niemczech (Düsseldorfie, Karlsruhe, Wiesbaden, Gelsenkirchen i Oberhausen). Gościnnie podziwiano go w tym czasie w Berlinie, Budapeszcie, Dreźnie, Lipsku, oraz Ankarze i Bukareszcie. Po powrocie do kraju, na trzy sezony, objął dyrekcję Teatru Wielkiego w Łodzi.

Od 1961 roku należał do PZPR. W czasach PRL był odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i odznaką Zasłużony Działacz Kultury.

Mąż znanej i cenionej śpiewaczki Hanny Lisowskiej. Tematem jego pracy była muzyka operowa: najwięcej Stanisława Moniuszki i Ryszarda Wagnera. W latach 80. dyrygował w telewizji muzykę z opery Ryszarda Wagnera Walkiria. Dyrygował też tworząc muzykę do filmów. Był stryjem innego polskiego dyrygenta Tadeusza Wicherka.