Władysław Eugeniusz Sołtan (Pereświet-Sołtan) (ur. 7 lipca 1870 w Twerze, zm. 7 lutego 1943 w Warszawie) – polski prawnik, działacz państwowy II Rzeczypospolitej; ojciec Jerzego.

Absolwent prawa uniwersytetu w Dorpacie. Pracował jako adwokat w Rydze i Petersburgu. Dyrektor Ryskiego Katolickiego Towarzystwa Dobroczynności, wiceprezes Polskiego Komitetu Organizacyjnego w Rydze i członek Konwentu Polonia. W 1911 osiadł w rodzinnym majątku w Inflantach.

Wojewoda warszawski (19 listopada 1919 – 19 grudnia 1923, 22 marca 1924 – 24 listopada 1927). Delegat rządu polskiego na Litwie Środkowej (4 lutego 1922 – 6 kwietnia 1922; do rezolucji Sejmu Ustawodawczego o bezwarunkowej inkorporacji Litwy Środkowej do Polski wbrew stanowisku rządu RP i Józefa Piłsudskiego).

Minister spraw wewnętrznych w rządzie Władysława Grabskiego (19 grudnia 1923 – 21 marca 1924).

Prezes Polskiej Macierzy Szkolnej, w latach 1936–1939 przewodniczący Porozumienia Organizacji Współdziałających w Zwalczaniu Komunizmu.

Honorowy obywatel Włocławka i Żyrardowa. Dawny patron obecnego pl. Jana Pawła II w Żyrardowie.

W 1937 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury za zasługi dla dobra literatury.

Podczas okupacji niemieckiej był przewodniczącym Naczelnej Rady Konspiracji Harcerstwa Polskiego.