Eugeniusz Konopacki
Eugeniusz Konopacki
- Dzimšanas datums:
- 11.01.1906
- Miršanas datums:
- 00.00.1954
- Mūža garums:
- 47
- Dienas kopš dzimšanas:
- 43205
- Gadi kopš dzimšanas:
- 118
- Dienas kopš miršanas:
- 25684
- Gadi kopš miršanas:
- 70
- Kategorijas:
- 2. Pasaules kara dalībnieks, Militārpersona, karavīrs, Neatkarības kauju dalībnieks, Skauts, Virsnieks, dzimis Austrumpolijā (Kresy)
- Tautība:
- polis
- Kapsēta:
- Norādīt kapsētu
Eugeniusz Konopacki ps. Trzaska, Gustaw (ur. 11 stycznia 1906 w majatku Werba, pow. Włodzimierz Wołyński, zm. 1954 w Warszawie) – artylerzysta, żołnierz Armii Krajowej, harcmistrz. Podczas okupacji, od 1943, komendant Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty "Agricola".
Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1930-31 odbył przeszkolenie w Wołyńskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (w 6 baterii). Szkołę ukończył jako tytularny kapral podchorąży rezerwy artylerii, z przydziałem do 27 Pułku Artylerii Lekkiej. Awans na podporucznika rezerwy artylerii otrzymał w 1935 r. Walczył w wojnie obronnej 1939 jako dowódca baterii w 28 pułku artylerii lekkiej. Należał do zbrojnego podziemia niemalże od początku wojny (koniec października 1939).
Uczestnik powstania warszawskiego – walczył w harcerskim batalionie Wigry. Od 18 sierpnia 1944 – kapitan. Ranny podczas walk.
Po powstaniu w niewoli jenieckiej. Do maja 1945 przetrzymywany był w kilku niemieckich oflagach. Później znalazł się w Wojsku Polskim we Włoszech i Wielkiej Brytanii. Do Polski powrócił w 1948.
Odznaczony Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych.
Avoti: wikipedia.org
Nav pesaistītu vietu
Nav saiknes
01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową
Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.
01.08.1944 | O 17:00 (Godzina "W") wybuchło powstanie warszawskie
Powstanie warszawskie (1 sierpnia – 3 października 1944) – wystąpienie zbrojne przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza”, połączone z ujawnieniem się i oficjalną działalnością najwyższych struktur Polskiego Państwa Podziemnego.