Emil Rzepa urodził się w Przeworsku, jako s. Nikodema i Marianny zd. Kostkiewicz. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Przeworsku uczęszczał do 3 klas gimnazjum realnego w Przeworsku a następnie po jego zamknięciu do gimnazjum realnego w Łańcucie (klasa 4 i 5 – ta). Uczęszczając do gimnazjum był także przynależny do drużyn skautowskich. Działalność niepodległościową rozpoczął na początku 1917 roku. Wtedy to pod przewodnictwem Jana Kątnika zorganizował studencką organizację bojową . Organizacja ta z końcem 1917 r. poczęła przybierać charakter bardziej wojskowy zmieniając nazwę na: tajną organizację żandarmerii wojskowej” organizowanej w dziesiątki. W ramach tej organizacji rozpoczęto gromadzić broń i amunicję wyszukując ją w samym mieście i okolicach. W lutym 1918 r. organizacja uległa dalszemu przeobrażeniu przybierając nazwę P.O.W . i była kierowana przez zbiegłych i ukrywających się legionistów. Wszelkie rozkazy przychodziły z Rzeszowa a komendantami w tym czasie byli Munnich oraz Kublin. W tym samym czasie Emil Rzepa tworzy na terenie miasta Przeworska komórkę P.O.W.Utworzone zostały dwie komórki na terenie miasta Przeworska, liczące łącznie 17 osób. W dniu 1 listopada 1918 r. Emil Rzepa jako członek organizacji dokonuje rozbrojenia posterunków żandarmerii austriackiej oraz opanowania dworca kolejowego w Przeworsku. W dniu 7 listopada 1918 r. Emil Rzepa wyjeżdża na fort w Żurawicy i po zdobyciu Przemyśla wstępuje do formującej się drugiej kompanii 5 p.p. legionów pod dowództwem ppor. Walentego Peszka. Po zdobyciu Lwowa powraca do Przeworska zachęcając swoich kolegów do wstąpienia w szeregi 5 p.p. legionów we Lwowie. W dniu 28 grudnia 1918 r., jako uczestnik walk o Lwów z Ukraińcami, zostaje ranny w nogę w Pasiekach Miejskich , przez 14 dni przebywa w szpitalu powszechnym we Lwowie a następnie leczy się w domu. Za udział w walkach o Lwów otrzymuje od gen. T. Rozwadowskiego