Jewgienij Siergiejew
Jewgienij Siergiejew
- Dzimšanas datums:
- 00.00.1887
- Miršanas datums:
- 10.09.1937
- Mūža garums:
- 50
- Dienas kopš dzimšanas:
- 50156
- Gadi kopš dzimšanas:
- 137
- Dienas kopš miršanas:
- 31640
- Gadi kopš miršanas:
- 86
- Kategorijas:
- 1. Pasaules kara dalībnieks, Padomju represiju (genocīda) upuris, Ģenerālis
- Kapsēta:
- Norādīt kapsētu
Jewgienij Nikołajewicz Siergiejew (ur. w 1887, zm. w 1937 w Moskwie) – oficer armii Imperium Rosyjskiego. Komandarm 2 rangi (dowódca armii 2 stopnia).
Ukończył Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego . W czasie I wojny światowej walczył na frontach.
Po rewolucji październikowej w lipcu 1918 roku wstąpił do Armii Czerwonej. W latach 1918–1919 na stanowiskach sztabowych w dywizjach i armiach.
W kwietniu 1920 roku objął dowództwo nad wojskami zapasowymi Frontu Zachodniego M. Tuchaczewskiego. W maju i czerwcu 1920 roku dowodził Północną Grupą Wojsk 15 Armii. Następnie do sierpnia dowódca 4 Armii. Po ranieniu w sierpniu i wrześniu pozostawał w dyspozycji dowódcy Frontu.
Po wojnie polsko-bolszewickiej służył w Białoruskim Okręgu Wojskowym, był wykładowcą Akademii Sztabu Generalnego.
Oskarżony o zdradę, padł ofiarą czystek stalinowskich.
Swój udział w ofensywie Tuchaczewskiego na Polskę przedstawił w książce pt. "Od Dźwiny ku Wiśle", przetłumaczonej na język polski.
Avoti: wikipedia.org
Nav pesaistītu vietu
Nav saiknes
13.08.1920 | Wojna polsko-bolszewicka: Armia Czerwona pod wodzą marszałka Michaiła Tuchaczewskiego uderzyła na Warszawę
Bitwa warszawska (pot. cud nad Wisłą) – bitwa stoczona w dniach 13-25 sierpnia 1920 w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Zadecydowała o zachowaniu niepodległości przez Polskę i przekreśliła plany rozprzestrzenienia rewolucji na Europę Zachodnią. Zdaniem Edgara D'Abernon była to 18. z przełomowych bitew w historii świata.