Zbigniew Ocepski ps. „Kostrzewa” (ur. 8 marca 1921 w Warszawie, zm. 16 września 1944 tamże) – kapral podchorąży, uczestnik powstania warszawskiego jako amunicyjny w dowodzonym przez Wacława Micutę plutonie pancernym batalionu „Zośka” Armii Krajowej. Syn Antoniego, brat Witolda Ocepskiego ps. Downar.

Pierwszego sierpnia 1944 nie dotarł do swojej jednostki, 11. Batalionu Modlińskiego i w powstaniu warszawskim walczył w batalionie Zośka na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. Poległ 16 września 1944 w czasie walk przy ul. Okrąg 2 na Czerniakowie. Miał 23 lata. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie wraz z Eugeniuszem Weissem (ps. „Biały”), sanitariuszką Alicją Gołod-Gołębiowską (ps. „Lusia”) i nieznanym żołnierzem (o pseudonimie „Romek”).

Odznaczony Krzyżem Walecznych.