Stanisław Kozicki ps. "Howerla" (ur. 20 maja 1918 w Radomiu, zm. 22 sierpnia 1944 w Warszawie) – harcmistrz, podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca I plutonu 3. kompanii "Giewonta" batalionu "Zośka" Zgrupowania "Radosław" Armii Krajowej.

Podczas okupacji hitlerowskiej działał w polskim podziemiu zbrojnym. Podczas powstania warszawskiego uczestniczył w walkach na Woli i Starym Mieście. Brał udział m.in. w zdobywaniu hitlerowskiego więzienia Gęsiówki. Poległ 22. dnia powstania warszawskiego na boisku "Polonii" przy ul. Konwiktorskiej 6 podczas natarcia na Dworzec Gdański będącego próbą połączenia Starego Miasta z Żoliborzem. Miał 26 lat.

Został odznaczony Krzyżem Walecznych i pośmiertnie Orderem Virtuti Militari z rozkazu Dowódcy AK nr 400 z 31 VIII 1944. Uzasadnienie nadania mu krzyża VM brzmiało: "za odznaczenie się w walkach Grupy «Północ» na Starym Mieście".

Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek baonu "Zośka" na Wojskowych Powązkach w Warszawie wraz z hm. ppor. Józefem Ptaszyńskim (ps. "Gazela") i ppor. Jerzym Wypychem (ps. "Mnich").