Czesław Mużacz

Dzimšanas datums:
05.08.1915
Miršanas datums:
14.05.2014
Mūža garums:
98
Dienas kopš dzimšanas:
39723
Gadi kopš dzimšanas:
108
Dienas kopš miršanas:
3646
Gadi kopš miršanas:
9
Kategorijas:
2. Pasaules kara dalībnieks, Padomju represiju (genocīda) upuris, Partizāns, Virsnieks
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Norādīt kapsētu

Czesław Mużacz pseudonimy Selim, Wraga (ur. 5 sierpnia 1915 w Brzezinach, zm. 14 maja 2014 w Otwocku) – dowódca partyzancki na Zamojszczyźnie – komendant Rejonu AK Józefów.

Wstąpił do Wojska Polskiego w 1934 r. Służył w KOPie. Podczas kampanii wrześniowej walczył w 3 pułku piechoty KOP; uczestniczył w licznych potyczkach z Sowietami i Ukraińcami. W 1940 r. został zaprzysiężony do Związku Walki Zbrojnej. Jego oddział odbił z rąk Niemców dowódcę AK Konrada Bartoszewskiego (ps. „Wir”) oraz Marię Piasecką (ps. „Żar”) z więzienia w Biłgoraju. W czerwcu 1944 r. jego oddział przebił się z niewielkimi stratami z okrążenia w partyzanckiej bitwie pod Osuchami, w której poległo kilkuset Polaków. W 1944 r. aresztowany przez NKWD i do 1946 roku internowany wraz z innymi żołnierzami AK w Riazaniu. W czasie okupacji posiadał stopień podporucznika, a po wojnie awansowany został do stopnia kapitana. Odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, Krzyżem „Za Wolność i Niepodległość” z Mieczami, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Polonia Restituta. Po powrocie do Polski, pomimo inwalidztwa wojennego, podjął pracę w spółdzielczości oraz aktywnie udzielał się społecznie, szczególnie pomagając kolegom kombatantom.

W ostatnich latach życia mieszkał w Otwocku. Honorowy Obywatel miasta Józefów.

 

Avoti: wikipedia.org

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Nav saiknes

        01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową

        Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.

        Pievieno atmiņas

        Birkas