Andrzej Czcibor-Piotrowski (ur. 1931 we Lwowie, zm. 19 maja 2014 w Warszawie) – polski poeta, prozaik, tłumacz (z czeskiego, słowackiego i angielskiego).

W 1941 razem z rodziną przebywał na zesłaniu, początkowo w Kazachstanie, a następnie jednym z pierwszych transportów z Armią Andersa przedostał się do Isfahanu, gdzie w latach 1942-1944 uczęszczał do szkoły powszechnej. Następnie przeszedł szlak przez Persję, Irak, Palestynę, Egipt, a następnie znalazł się w Wielkiej Brytanii. W Szkocji ukończył gimnazjum, po 1945 powrócił do Polski. Po złożeniu egzaminu dojrzałosci w 1950 rozpoczął studia na Wydziale Slawistyki Uniwersytetu Warszawskiego, ukończył je w 1955. Zadebiutował rok później tomikiem wierszy "Oczy śniegu". Był członkiem Stowarzyszenia Autorów ZAiKS i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

• Prośba o Annę (1962)
• Rzeczy nienasycone (1999) (otrzymała nagrodę Biblioteki Raczyńskich, znalazła się w finale konkursu o Nagrodę Literacką Nike 2000)
• Cud w Esfahanie (2001)
• Straszne dni (2008)

Odznaczenia

• Nagrodę Młodych im. W. Pietrzaka /1957/;
• Srebrny Medal ze Wstęgą (CSSR) /1979/;
• Nagroda literacka im. W. Pietrzaka /1984/;
• Słowacka nagroda P.O. Hvezdoslava /1986/;
• Czeską nagrodę V. Nezvala /1988/;
• Nagroda Nike /2000/;
• Krzyż Zesłańców Sybiru /2007/.