Antoni Karpiński (ur. 24 października 1855 w Środzie Wielkopolskiej, zm. 22 kwietnia 1941 w Warszawie) - adwokat, działacz narodowo-demokratyczny, powstaniec wielkopolski.

Ojcem Antoniego był Leopold Karpiński, matką Otolia z Jarochowskich. Gimnazjum ukończył w Śremie w którym w 1875 zdał maturę. Studiował prawo na uniwersytetach w Berlinie i Bonn. Jego syn Zygmunt Karpiński to współtwórca Banku Polskiego.

Od 1883 na stałe osiadł w Gnieźnie. Jako adwokat bronił polskich działaczy niepodległościowych przed sądami pruskimi. W okresie zaboru pruskiego był przewodniczącym rady nadzorczej polskiej spółki prasowej „Lech Gazeta Gnieźnieńska” .Od 1909 członek Rady Głównej Polskiego Towarzystwa Demokratycznego. Aktywnie uczestniczył w przygotowaniach do wybuchu Powstania Wielkopolskiego. Był członkiem Miejskiej i Powiatowej Rady Ludowej oraz Rady Robotniczej. W latach 1919-1927 był pierwszym prezesem Sądu Okręgowego w Gnieźnie, a od 1919 do 1921 piastował urząd przewodniczącego gnieźnieńskiej Rady Miejskiej.

Uznając jego długoletnią pracę, Magistrat i Rada Miejska w Gnieźnie 3 listopada 1932 mianowała go Honorowym Obywatelem Miasta Gniezna.

Jesienią 1947 rodzina złożyła uroczyście jego prochy w grobie rodzinnym na cmentarzu św. Piotra i Pawła w Gnieźnie. Nagrobek odrestaurowano w 2004 roku, ustawiając tablicę z napisem „Z wdzięczności Rada Miasta Gniezna Anno Domini 2004”.