Antoni Pospieszalski
Antoni Pospieszalski
- Dzimšanas datums:
- 10.11.1912
- Miršanas datums:
- 12.03.2008
- Mūža garums:
- 95
- Dienas kopš dzimšanas:
- 40711
- Gadi kopš dzimšanas:
- 111
- Dienas kopš miršanas:
- 5890
- Gadi kopš miršanas:
- 16
- Kategorijas:
- 2. Pasaules kara dalībnieks, Filozofs, Žurnālists
- Tautība:
- polis
- Kapsēta:
- Norādīt kapsētu
Antoni Nikodem Pospieszalski (pseud. Anthony Currie, Rosomak, Łuk, Profesor, ur. 10 listopada 1912 w Berlinie, zm. 12 marca 2008 w Londynie) – polski dziennikarz, eseista i filozof.
Pochodził z mieszanej rodziny (matka Niemka). W 1919 wraz z rodziną wrócił do Poznania. W 1934 ukończył polonistykę na Uniwersytecie w Poznaniu. Uczestnik kampanii wrześniowej, w tym bitwy nad Bzurą jako plutonowy 17. Dywizji Piechoty. Ranny, dostał się do niewoli. Zbiegł z obozu jenieckiego. Następnie służył w brygadzie spadochronowej generała Sosabowskiego. Będąc w Wielkiej Brytanii wstąpił do SOE, gdzie szkolił się w Szkocji jako łącznik radiowy (później był instruktorem w Audley End). Od 1944 był w Polsce jako cichociemny członek i tłumacz brytyjskiej misji wojskowej przy AK.
Po wojnie powrócił do Anglii i pracował jako nauczyciel gimnazjalny (m.in. w latach 1945-1948 prowadził w Szkocji Wojskowy Kurs Gimnazjalny). Działacz emigracyjny i dziennikarz, m.in. sekcji polskiej BBC (1952-1975) i centrali BBC (podczas II Soboru Watykańskiego).
Współpracownik paryskiej "Kultury", gdzie publikował cykl felietonów pt. "O religii bez namaszczenia", wydany później w Polsce jako książka. W swojej twórczości krytycznie oceniał działania papieża Jana Pawła II. Był ponadto członkiem redakcji "Pamiętnika Literackiego". Jego teksty publikowały też m.in. londyńskie "Wiadomości", "Aneks", "The Tablet", "The Month".
Mieszkał w Londynie.
Odznaczenia
Odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Twórczość
- Wiara szukająca zrozumienia (Polska Fundacja Kulturalna, Londyn 1985, ISBN 0-85065-140-9)
- O religii bez namaszczenia (NOMOS, Kraków 1997, ISBN 83-85527-47-8)
Udział w publikacjach zbiorowych
- "Wiadomości" na emigracji. Antologia prozy 1940-1967 (oprac. Stefania Kossowska; Polska Fundacja Kulturalna, Londyn 1968)
- Dwa listy [w:] Zdzisław Kudelski, Spotkania z paryską "Kulturą" (Towarzystwo Opieki nad Archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu - Oficyna Wydawnicza POMOST 1995, ISBN 83-86907-01-0)
- O religii bez namaszczenia [w:] Jerzy Giedroyc. Redaktor. Polityk. Człowiek (Towarzystwo Opieki nad Archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu - Wydawnictwo UMCS 2001; zebrał, do druku przygotował i wstępem poprzedził Krzysztof Pomian; ISBN 83-227-1783-0)
Avoti: wikipedia.org
Nav pesaistītu vietu
Nav saiknes
01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową
Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.