Józef Wójcik

Dzimšanas datums:
02.11.1934
Miršanas datums:
16.02.2014
Mūža garums:
79
Dienas kopš dzimšanas:
32701
Gadi kopš dzimšanas:
89
Dienas kopš miršanas:
3740
Gadi kopš miršanas:
10
Kategorijas:
Mācītājs, Padomju represiju (genocīda) upuris
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Norādīt kapsētu

Józef Wójcik (ur. 2 listopada 1934 w Gałkach w powiecie przysuskim, zm. 16 lutego 2014) – polski duchowny rzymskokatolicki, ksiądz infułat w diecezji radomskiej, wielokrotny więzień sumienia czasach PRL, który w 1972 roku uwolnił „więzioną” przez komunistów przez 6 lat kopię obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej, były proboszcz parafii św. Andrzeja w Suchedniowie, ostatnio na emeryturze.

Za swoją działalność duszpasterską otrzymał 18 wyroków i 9 razy przebywał w więzieniu, był karany przez sądy i kolegia w okresie PRL-u za obronę krzyży w szkole w swojej pierwszej parafii w Ożarowie k. Ostrowca Świętokrzyskiego oraz odprawianie mszy i nauczanie religii w Wierzbicy koło Radomia.

Święcenia kapłańskie przyjął w 1958 w Sandomierzu z rąk ks. bpa Jana Kantego Lorka. W latach 1964–1967 odbył studia z zakresu prawa kanonicznego w ATK w Warszawie i w 1971 uzyskał tamże tytuł doktora. W latach 1958-1959 był wikariuszem w parafii w Ożarowie, gdzie za kazanie wygłoszone w obronie krzyży usuwanych z sal szkolnych został aresztowany i skazany na miesiąc więzienia. Od 1962 przez 6 lat był duszpasterzem w Wierzbicy, gdzie władze państwowe wykorzystując miejscowy konflikt zamierzały utworzyć tzw. niezależną parafię, kosztem likwidacji istniejącej tam parafii rzymskokatolickiej. Wielokrotnie stawał przed sądami i kolegiami karno-administracyjnymi oraz dziewięciokrotnie przebywał w areszcie lub w więzieniu. Przebywając w Radomiu w czerwcu 1972 wsławił się uwolnieniem kopii obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej „więzionej” (na Jasnej Górze) od 1966 decyzją komunistycznych władz. Dzięki podjętym potajemnie wraz z ks. Romanem Siudkiem oraz siostrami zakonnymi Marią Kordos i Helena Trentowską działaniom przyczynił się do powrotu obrazu na szlak nawiedzenia. Od 1972 jest proboszczem parafii św. Andrzeja Apostoła w Suchedniowie. Przez pięć pierwszych lat władze nie wyrażały zgody na zatwierdzenie go na tym urzędzie. W 2004 roku popadł w jawny konflikt z burmistrzem Suchedniowa Tadeuszem Bałchanowskim. Wygłosił również na jego temat kontrowersyjne kazanie. Powodem konfliktu był sprzeciw duchownego wobec działania na terenie Suchedniowa dyskoteki „Alcatraz”. W 2007 opublikowano jego biografię.

Odznaczenia i upamiętnienie

Postanowieniem z 12 października 1995 prezydent Lech Wałęsa odznaczył go „za wybitne zasługi w pracy duszpasterskiej i działalności publicznej” Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Później prezydent Włoch Oscar Luigi Scalfaro przyznał księdzu infułatowi Order Zasługi Republiki Włoskiej za umacnianie dobrych stosunków między narodami włoskim i polskim. W 1997 jako kapelan Rycerskiego i Szpitalnego Zakonu św. Łazarza z Jerozolimy został odznaczony Krzyżem Starszego Kapelana tego rycerskiego zakonu.

Postanowieniem prezydenta Lecha Kaczyńskiego z 30 sierpnia 2007 „za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce” odznaczony został Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, którym go uroczyście uhonorowano 10 września tego samego roku.

W kwietniu 2008 na wniosek dzieci z Suchedniowa został odznaczony Orderem Uśmiechu. 21 stycznia 2009 został odznaczony przez Biskupa Polowego Wojska Polskiego gen. dyw. Tadeusza Płoskiego Medalem „Milito Pro Christo”.

Bohater filmu dokumentalnego Kapłan z Suchedniowa, 2003.

W 2008 powstał spektakl Teatru Telewizji pt. Złodziej w sutannie o kulisach „uwolnienia” kopii Ikony Jasnogórskiej, w główną rolę wcielił się Artur Żmijewski.

 

Avoti: wikipedia.org

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Nav saiknes

        Nav norādīti notikumi

        Birkas