Adam Münchheimer także: Adam Minchejmer, Adam Minchheimer, Adam Münchejmer (ur. 23 grudnia 1830 w Warszawie, zm. 28 stycznia 1904 w Warszawie) – polski kompozytor, dyrygent, skrzypek, pedagog, dyrektor warszawskiej opery.

Syn Marii i Karola Zygmunta, wnuk znanego grawera i pieczątkarza Abrahama Münchheimera, pochodził z rodziny związanej z ze znaną Fabryką guzików, wyrobów pieczętarskich i metalowych. Uczeń J. Hornziela – skrzypce i A. Freyera w Warszawie oraz A. B. Marxa – kompozycja w Berlinie. Od 1850 skrzypek orkiestry, od 1858 dyrektor muzyczny, w latach 1864–91 dyrygent, a od 1872 - po śmierci Stanisława Moniuszki dyrektor Teatru Wielkiego w Warszawie. W latach 1861–1863 profesor w Instytucie Muzycznym i w Instytucie Aleksandryjsko-Maryjskim Wychowania Panien. Od 1890 dyrygent w Warszawskim Towarzystwie Muzycznym, w latach 1895–1902 dyrektor Szkoły Muzycznej.

Skomponował muzykę do 4 oper: Otton łucznik (1864), Stradyota (Stradiota) (1876), Mazepa (1885) oraz Mściciel (Il vendicatore) (1897, prawykonanie 1910), 3 msze, Requiem, muzykę do 3 obrazów do baletu Figle szatana (1870) wraz ze Stanisławem Moniuszką (partytura baletu zaginęła podczas II wojny światowej, rekonstrukcja muzyki – Rafał Augustyn, 1984–85 1988), utwory kameralne, pieśni m.in.: Czarny krzyżyk (1889?) – słowa Brunona Bielawskiego – inna wersja muzyki: Stanisław Moniuszko (1865?), Z nową wiosną (1890?) – słowa Czesława Jankowskiego – inna wersja muzyki: Mieczysław Karłowicz (1895). Opracował Bogurodzicę (1860).

Był jednym z założycieli Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego w 1871. W 1872 zorganizował pogrzeb Stanisława Moniuszki komponując specjalnie na tę uroczystość Marsz żałobny oparty motywach utworów zmarłego. W 1893 zdobył nagrodę za Mszę na konkursie kompozycji w Belgii.

Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie w kwaterze 18.

Twórczość

• Bruno Bielawski (słowa): Czarny krzyżyk: śpiew z towarzyszeniem fortepianu. Adam Münchheimer (muzyka). Warszawa: nakładem własnym autora, 1889 (? prawdopodobnie), s. 8.
• muzyka do dramatu Biedny Jakub (1859)
• Stanisław Moniuszko: Figle szatana – balet w 6 obrazach. Adam Münchheimer, Virgilio Calori (libretto). 1870. (zaginiony – rekonstrukcja Rafał Augustyn, 1984–5, 2007)
• Maksymilian Radziszewski - libretto na podstawie dramatu Mazepa Juliusza Słowackiego: Mazepa – opera w 4 aktach. Adam Münchheimer (muzyka). Warszawa: 1885. prapremiera 1 maja 1900 Teatr Wielki w Warszawie
• Adam Münchheimer: Fantazja z opery Mazepa na orkiestrę symfoniczną. Warszawa.
• Adam Münchheimer: Mazurek.
• Adam Münchheimer: Mściciel (opera w 3 aktach - język włoski Il Vendicatore). Miller (libretto). 1897. prapremiera 7 maja 1910 w Warszawie
• Adam Münchheimer: Flisaki (krakowiak).
• Adam Münchheimer (na okładce: Adam Minchejmer): Romans z opery "Mściciel" (j. włoski "Il Vendicatore"). ?, s. 4.
• Adam Münchheimer: Stradiota (opera w 5 aktach ). Jan Tomasz Seweryn Jasiński (libretto). 1869. prapremiera 12 grudnia 1876 Teatr Wielki w Warszawie
• Czesław Jankowski (słowa): Z nową wiosną: śpiew z towarzyszeniem fortepianu. Adam Münchheimer (muzyka). Warszawa: Rajchman i Frendler, 1890, s. 8.
• Adam Münchheimer: Otton łucznik (opera w 5 aktach). libretto Jan Chęciński na podstawie powieści Aleksandra Dumasa (ojca) Othon l'archer. 1864. prapremiera 5 grudnia 1865 Teatr Wielki w Warszawie
• Adam Münchheimer: Pieśń góralska z towarzyszeniem fortepianu. ok. 1870 ?, s. 7. OCLC 84206829.
• Adam Münchheimer (aranżacja): Dziewczyna mazowiecka (mazurek op. 17 nr 1). Fryderyk Chopin.
• Adam Münchheimer (opracowanie): Bogarodzica: hymn z X wieku. Słowa i melodia [według naydawnieyszych podań Ś-go. Wojciecha]. Warszawa: Nakładem Sztycharni A. Dzwonkowskiego i Sp., 1860.