Zbigniew Karpiński (ur. 17 kwietnia 1906 w Sankt Petersburgu, zm. 29 marca 1983 w Warszawie) – polski architekt.

Brat Światopełka Karpińskiego – poety.

W 1937 ukończył studia na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Architektury. Jeszcze w czasie studiów pracował dwa lata w pracowni Bohdana Pniewskiego. Przed wojną wziął udział w wielu konkursach architektonicznych, uzyskując nagrody i wyróżnienia za:

• Sądy w Gdyni (z T. Sieczkowskim, R. Sołtyńskim, 1934, I nagroda)
• Ośrodek Wychowania Fizycznego w Warszawie (z Maciejem Nowickim, 1939)
• Ratusz w Bydgoszczy
• Port Lotniczy na warszawskim lotnisku Gocław i inne.

Do wybuchu wojny pracował jako asystent na Wydziale Architektury.

W 1945 rozpoczął pracę w Biurze Odbudowy Stolicy. Zaprojektował blok Marszałkowska-Wilcza-Krucza oraz wiele budynków biur i urzędów państwowych, szczególnie w rejonie tzw. dzielnicy ministerstw (ul. Krucza), m.in.:

• Metalexport, ul. Mokotowska, współautor: Tadeusz Zieliński
• Polimexu i Elektrimu, ul. Czackiego.

W 1955 wraz z J. Kowarskim wygrał konkurs na Ambasadę Polską w Pekinie. W 1958 uzyskał I nagrodę ex aequo w konkursie na zabudowę Ściany Wschodniej w Warszawie, tj. zabudowy wschodniej strony ulicy Marszałkowskiej, pomiędzy Alejami Jerozolimskimi a ulicą Świętokrzyską. Od 1960 został generalnym projektantem i wraz z zespołem w latach 1962-1969 zrealizował nową wersję tego projektu. Za projekt i realizację Ściany Wschodniej w 1971 otrzymał Nagrodę Ministra Budownictwa, a w 1972 indywidualną Nagrodę Państwową I stopnia w dziedzinie techniki.

Od 1938 Zbigniew Karpiński prowadził zajęcia z projektowania na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie w roku 1966 został profesorem, a w latach 1971-1973 – dziekanem. W latach 1963-1965 był prezesem Oddziału Warszawskiego SARP i członkiem Rady SARP, przewodniczącym Kolegium Sędziów i delegatem SARP do Komisji Konkursów Międzynarodowej Unii Architektów UIA.

W 1972 został wyróżniony Honorową Nagrodą SARP "za wybitne zasługi dla rozwoju współczesnej architektury polskiej". Poza tym odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Był ojcem: działacza opozycji antykomunistycznej Jakuba Karpińskiego, historyka idei, eseisty Wojciecha Karpińskiego i historyka literatury, uczestnika wydarzeń marcowych 1968, działacza opozycji demokratycznej, rzecznika Lecha Wałęsy - Marka Karpińskiego.