Zygmunt Kaczyński
- Dzimšanas datums:
- 21.03.1919
- Miršanas datums:
- 26.11.1984
- Mūža garums:
- 65
- Dienas kopš dzimšanas:
- 38401
- Gadi kopš dzimšanas:
- 105
- Dienas kopš miršanas:
- 14408
- Gadi kopš miršanas:
- 39
- Kategorijas:
- 2. Pasaules kara dalībnieks, Podpraporščiks
- Tautība:
- polis
- Kapsēta:
- Warschau, Powązki-Friedhof
Zygmunt Jerzy Kaczyński ps. Wesoły, Nosowicz IV (ur. 21 marca 1919 r w Warszawie, zm. 26 listopada 1984 r. tamże) - harcmistrz, kapral podchorąży Armii Krajowej, komendant Okręgu Południe organizacji Wawer, powstaniec warszawski. Do pracy konspiracyjnej przyłączył się w 1940 roku. Do 1942 r. był komendantem Hufca Ochota, następnie po reorganizacji Szarych Szeregów, po Stefanie Mirowskim objął funkcję komendanta Okręgu Południe Wawra i sprawował ją do wybuchu powstania. Podczas okupacji pracował jako akwizytor firmy E. Wedel, dzięki czemu codziennie bywał w alei Szucha, w gmachu gestapo. Jako "wtyczka" Szarych Szeregów w gestapo, miał za zadanie poznanie planu budynku, struktury wydziałów, numerów gabinetów oraz prywatnych adresów gestapowców. W związku z posiadaną wiedzą, został przydzielony do akcji pod Arsenałem. 26 marca 1943 r., w obecności niemieckiego oficera zadzwonił do umówionego lokalu i słowami Wysyłam towar, bezwzględnie musi być odebrany!, dał znać szturmowcom o wyjeździe ciężarówki z Janem Bytnarem z Szucha na Pawiak. Brał również w przygotowaniach akcji o kryptonimie "Biała Róża", której celem było odbicie z rąk gestapo naczelnika Szarych Szeregów, Floriana Marciniaka. Dzięki jego zabiegom i znajomościom, latem 1943 roku udało się zwolnić z Gęsiówki Tadeusza Zawadzkiego.
Wziął udział w powstaniu warszawskim w Śródmieściu, został ranny pierwszego dnia. Po powstaniu opuścił miasto wraz z ludnością cywilną.
Jego żoną (od 1943 r.) była Danuta Kaczyńska ps. Lena, sanitariuszka batalionu Parasol.
Zmarł w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Avoti: wikipedia.org
Nav pesaistītu vietu
01.08.1944 | O 17:00 (Godzina "W") wybuchło powstanie warszawskie
Powstanie warszawskie (1 sierpnia – 3 października 1944) – wystąpienie zbrojne przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza”, połączone z ujawnieniem się i oficjalną działalnością najwyższych struktur Polskiego Państwa Podziemnego.