Andrzej Turski (ur. 25 stycznia 1943 w Warszawie, zm. 31 grudnia 2013 w Warszawie) – polski filolog oraz dziennikarz radiowy i telewizyjny.

Studiował na Uniwersytecie Warszawskim (w 1967 ukończył filologię polską, w 1969 Studium Dziennikarskie). Od 1968 pracował w Redakcji Młodzieżowej Polskiego Radia, w latach 1975-1980 był kierownikiem, a 1980-1982 redaktorem naczelnym tej redakcji. Następnie pełnił funkcję redaktora naczelnego Programu III (1982-1983) i dyrektora-redaktora naczelnego Programu I (1983-1987) Polskiego Radia. Był współautorem audycji radiowych Radiokurier, Sygnały dnia, W samo południe, Życie na gorąco.

W sierpniu 1987 roku przeszedł do pracy w Telewizji Polskiej na stanowisko dyrektora i redaktora naczelnego TVP1; od 1991 roku był wiceszefem TAI. Wspólnie z Józefem Węgrzynem był jednym z inicjatorów Teleexpressu (1986). W latach 1989-2007 prowadził autorski program publicystyczny 7 dni świat emitowany niegdyś w TVP1, TVP2, od później w TVP3. Od 2002 do 2013 roku współprowadzący telewizyjnej Panoramy, w kilku ostatnich latach współpracy z programem prowadził jego weekendowe wydania. Od 1 września 2013 roku w TVP Info prowadził reaktywowany 7 dni świat. Z powodu choroby dziennikarza program w grudniu 2013 roku prowadził Piotr Górecki, a od stycznia audycję zlikwidowano.

W latach 1974-1990 należał do PZPR.

Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi. W 2005 roku zdobył tytuł Mistrza Mowy Polskiej w piątej edycji plebiscytu. Laureat Wiktora (2003 i 2005) i Super Wiktora (2006).

Jego żoną była Zofia, zmarła w 2010 roku. Jego córka Urszula Chincz także pracuje w TVP2.

W 2006 roku zachorował na nowotwór układu chłonnego, a w 2009 nastąpił nawrót choroby, jednak zdiagnozowano to we wczesnym stadium, dzięki czemu został wyleczony. Od 2012 roku Turski zmagał się z cukrzycą. 5 grudnia 2013 roku dziennikarz przeszedł zawał serca i znajdował się w stanie śpiączki farmakologicznej. Zmarł 31 grudnia 2013.

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2000
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi

Nagrody

W 2005 roku zdobył tytuł Mistrza Mowy Polskiej w piątej edycji plebiscytu. Laureat Wiktora (2003 i 2005) i Super Wiktora (2006).Platynowa Telekamera za całokształt pracy oraz w kategorii "Prezenter informacji" - 2014 (pośmiertnie)