Prof. dr Jan Józef Bossowski urodził się 14 września 1882 r. w Stryszewie. Po ukończonych studiach prawniczych kontynuował naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w roku 1906 uzyskał tytuł doktora praw. Złożył również z pozytywnym wynikiem egzamin sędziowski. Początkowo krąg zainteresowań Profesora dotyczył prawa cywilnego, zwłaszcza problematyki testamentów. Pokłosiem tej aktywności naukowej było ogłoszony w czasopiśmie prawniczym i ekonomicznym artykuł: „Znaczenie świadków ustnego testamentu". W późniejszym okresie punkt ciężkości badań naukowych profesora przesunął się w kierunku prawa karnego. Stąd też w roku 1920 ogłosił artykuł naukowy „Czynnik ludowy w sądzie karnym". W tym samym roku objął stanowisko zastępcy profesora prawa i postępowania karnego na nowo utworzonym Uniwersytecie w Poznaniu. Rok później uzyskał stopień doktora habilitowanego na UJ w Krakowie i został mianowany profesorem nadzwyczajnym (1922). W następnych latach intensywnie kontynuował pracę naukową, której wyrazem było ogłoszenie podręcznika „Prawo karne i proces karny wszystkich dzielnic" (1925) opracowania „Materiały do sprawy Józefa Jakubowskiego" (1933) monografii „Ewolucja postępowania dowodowego w procesie karnym" (1934), oraz pracy „Sądy Boże na Pomorzu" (1937), będącą wyrazem zainteresowań historycznych autora. W trakcie II Wojny Światowej był więziony począwszy od jesieni 1939 r. Swoją aktywność kontynuował po wojnie ogłaszając w roku 1945 publikację „Wiadomości z nauk kryminologicznych". Po wojnie publikował również liczne artykuły naukowe w RPEiSie oraz przygotowywał obszerne opracowanie z zakresu przestępczości nieletnich. Zamierzenie to przerwała śmierć profesora. Wyróżniał się uzdolnieniem pedagogicznym do pracy z młodzieżą.

Źródło: http://prawo.amu.edu.pl