Andrzej Siciński (ur. 20 maja 1924 w Warszawie, zm. 26 września 2006) – polski socjolog, w latach 1991–1992 minister kultury i sztuki.

W okresie II wojny światowej był żołnierzem Związku Walki Zbrojnej-Armii Krajowej. Uczestniczył w powstaniu warszawskim.

W 1952 ukończył socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1961 obronił doktorat, a dziesięć lat później habilitację. W 1981 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.

W latach 60. i 70. prowadził badania na wsi, opisujące zachowania społeczne i cykl życia, których wyniki opublikował w okresie 1976–1978. Pracował (od 1981 na stanowisku profesora) w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN.

Od 1980 był doradcą "Solidarności". Od 23 grudnia 1991 do 4 czerwca 1992 sprawował urząd ministra kultury i sztuki w rządzie Jana Olszewskiego.

Był członkiem rady honorowej budowy Muzeum Powstania Warszawskiego. Działał w Towarzystwie Popierania i Krzewienia Nauk. Wykładał także w Collegium Civitas, pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Sztuk Wizualnych i Nowych Mediów w Warszawie.

W 2005 został odznaczony przez ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Zmarł 29 września 2006 i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Wybrane publikacje

• Badania "rozumiejące" stylu życia, 1988
• Człowiek, środowisko, zdrowie. Praca zbiorowa (red.), 1990
• Dziś i jutro kultury polskiej, 1975
• Młodzi o roku 2000. Opinie, wyobrażenia, postawy, 1975
• Prognoza a nauka, 1969
• Społeczeństwo istniejące a społeczeństwo pożądane (tezy do dyskusji), 1979
• Społeczne aspekty ochrony i kształtowania środowiska w Polsce (współautor), 1990
• Styl życia, kultura, wybór. Szkice, 2002
• Styl życia. Przemiany we współczesnej Polsce, 1978
• Uczestnictwo w kulturze a "jakość życia" (współautor), 1974