Marian Gawalewicz (ur. 21 października 1852 we Lwowie, zm. 26 maja 1910 we Lwowie) - polski dramatopisarz, powieściopisarz, publicysta.

Ukończył gimnazjum we Lwowie, po czym podjął studia w Instytucie Technicznym w Krakowie oraz na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1868 debiutował we lwowskiej prasie jako nowelista i poeta. Był partnerem życiowym Gabrieli Zapolskiej.

Jest autorem m.in. powieści obyczajowych: Filistry, Mechesy, Szubrawcy oraz zbioru legend Królowa niebios. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim w alei zasłużonych, w pobliżu grobu Gabrieli Zapolskiej i Władysława Bełzy.

Działalność publicystyczna

Był redaktorem i współtwórcą pism:

• Szkice Społeczne i Literackie
• Kurier Warszawski
• Tygodnik Powszechny
• Kłosy
• Romans i Powieść
• Tygodnik Ilustrowany
• Bluszcz

Działalność teatralna

Był czynnym przedsiębiorcą teatralnym. W latach 1899-1901 był kierownikiem artystycznym Teatru Ludowego w Warszawie. Następnie pełnił tę funkcję we lwowskim teatrze miejskim (1909-1910). Był również dyrektorem Teatru Wielkiego w Łodzi w latach 1903-1905.

Publikacje

• Królowa niebios
• Od jutra
• Znak zapytania
• Drugie pokolenie
• Warszawa
• Szkice i obrazki
• Ćma
• Gąbka – Opowieść ze wspomnień redakcyjnych