August Chełkowski (ur. 27 lutego 1927 w Telkwicach, zm. 31 października 1999 w Warszawie) – polski fizyk, polityk, senator I, II, III i IV kadencji, marszałek Senatu II kadencji w latach 1991–1993.

Był synem Franciszka Chełkowskiego (ziemianina, działacza gospodarczego i narodowego na Powiślu) i Emilii z Mieczkowskich; przez babkę był spokrewniony z rodziną Donimirskich, polskich działaczy narodowych w Prusach Wschodnich.

Maturę zdał w I Liceum Ogólnokształcącym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Następnie ukończył studia na kierunku fizyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, uzyskując tytuł zawodowy magistra w 1952, następnie stopnie naukowe doktora (1959) i doktora habilitowanego (1963). W 1973 na Uniwersytecie Śląskim został profesorem nadzwyczajnym, od 1990 był profesorem zwyczajnym fizyki. Specjalizował się w fizyce ciała stałego. Był autorem prac naukowych z zakresu fizyki dielektryków i fizyki metali. Wykładał na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w latach 1956–1967, filii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Katowicach w latach 1967–1968 oraz od 1968 na Uniwersytecie Śląskim. Pełnił funkcję rektora UŚ od 1 września 1981 do 16 stycznia 1982. Był jedynym rektorem wyższej szkoły internowanym w czasie stanu wojennego (przez siedem dni).

Zasiadał w Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego w latach 1982–1985, należał do Europejskiego Towarzystwa Fizycznego. W 1980 wstąpił do NSZZ „Solidarność”, w drugiej połowie lat 90. działał w Akcji Wyborczej Solidarność i Ruchu Społecznym AWS. Od 1989 do śmierci przez cztery kadencje reprezentował w Senacie województwo katowickie, w II kadencji był marszałkiem Senatu.