Piotr Jaroszewicz

Pievieno šai personai bildi!
Dzimšanas datums:
08.10.1909
Miršanas datums:
01.09.1992
Mūža garums:
82
Dienas kopš dzimšanas:
41833
Gadi kopš dzimšanas:
114
Dienas kopš miršanas:
11553
Gadi kopš miršanas:
31
Papildu vārdi:
Piotr Jaroszewicz, Пётр Ярошевич
Kategorijas:
Komunists, Nozieguma upuris, Politiķis, Premjerministrs, Represiju organizators, īstenotājs, atbalstītājs, Valsts un komunistu partijas darbinieks, Ģenerālis
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Warszawa, Powązki Military Cemetery

Piotr Jaroszewicz (* 8. Oktober 1909 in Nieśwież; † 1. September oder 2. September 1992 in Warschau) war ein polnischer General und Politiker.

Nach dem Schulbesuch in Jasło war er in den 1930er Jahren Grundschullehrer und -direktor. Nach Beginn des Zweiten Weltkriegs befand er sich unter sowjetischer Herrschaft und trat 1943 in die neue polnische Armee unter General Zygmunt Berling ein. Dort brachte er es bis zum Stellvertretenden Befehlshaber für politische und erzieherische Angelegenheiten der I. Armee. Seit 1943 war er Mitglied der PPR, von 1948 bis 1980 dann der PZPR.

Von 1945 bis 1950 war er stellvertretender Verteidigungsminister Polens, von 1952 bis 1970 stellvertretender Ministerpräsident, zwischen 1954 und 1956 gleichzeitig Minister für Bergbau. Seit 1948 gehörte er dem ZK an, seit 1964 dem Politbüro. Nach dem Sturz Gomułkas ernannte ihn dessen Nachfolger Edward Gierek zum neuen Ministerpräsidenten. In den zehn Jahren seiner Amtszeit trat er vor allem mit wirtschaftspolitischen Maßnahmen in Erscheinung, die letztlich zur tiefen Staatskrise Polens in den 1970er Jahren beitrugen. Im Reformjahr 1980 wurde Jaroszewicz zusammen mit Gierek abgelöst, nach der Verhängung des Kriegsrechts am 13. Dezember 1981 durch Wojciech Jaruzelski wurde er interniert, später aus der PZPR ausgeschlossen und 1984 sogar vor den Staatsgerichtshof gestellt.

Im Spätsommer 1992 wurde er gemeinsam mit seiner Frau unter bis heute nicht geklärten Umständen in seinem Haus in einem Warschauer Vorort ermordet.

 

Avoti: wikipedia.org

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Saiknes

        Saistītās personas vārdsSaitesDzimšanas datumsMiršanas datumsApraksts

        10.02.1976 | Sejm przyjął, przy jednym głosie wstrzymującym się Stanisława Stommy, poprawki do konstytucji PRL. Wprowadzono zapis o przewodniej roli w państwie PZPR i jego sojuszu z ZSRR

        Pievieno atmiņas

        25.06.1976 | Dzień po uchwaleniu przez Sejm podwyżek cen, m.in. mięsa o 69% i cukru o 100%, w Radomiu, Ursusie i Płocku rozpoczęły się strajki robotnicze. Strajki na mniejszą skalę miały miejsce w Łodzi, Starachowicach, Grudziądzu i Nowym Targu

        25 czerwca treść przemówienia Piotra Jaroszewicza pojawia się w prasie. Strajkuje 97 zakładów, m.in. w Radomiu, Ursusie i Płocku. Rząd PRL ukrył przed opinią publiczną fakt wybuchu zamieszek, nazywając je „drobnymi, chuligańskimi wybrykami”. Mimo to, szybko wycofał się z zapowiadanych podwyżek, w lęku przed rozszerzeniem się protestów na cały kraj i zaproponował rozpoczęcie „szerokich konsultacji społecznych na temat podwyżek cen i trudnościach w zaopatrzeniu”. Równolegle przeprowadzono szybką, brutalną pacyfikację strajków, nadal utrzymując że były to tylko chuligańskie wybryki. W Radomiu okradziono i zdemolowano ponad 100 sklepów. W Ursusie rozkręcono szyny na międzynarodowej linii kolejowej. Oddziały Milicji były celowo nie wyposażone w broń palną. Edward Gierek wydał zalecenia traktujące użycie milicji przeciwko robotnikom jako ostateczność. Tak też się stało, zwlekano z użyciem ZOMO do chwili, aż podpalono KW i grabież sklepów stała się faktem.

        Pievieno atmiņas

        Birkas