Postacią, która wiązała się ściśle z ministrem Kwiatkowskim, był Władysław Gieysztor.

Można go zaliczyć do tej grupy pracowników w Ministerstwie Przemysłu i Handlu, której przewodził już wspomniany Czesław Peche. Była to grupa młodych ekonomistów bądż prawników, którzy od zarania niepodległości stanęli do służby w polityce gospodarczej kraju. A w tej problematyce wyodrębniało się z roku na rok coraz bardziej zagadnienie polityki morskiej.

Władysław Gieysztor był w latach 1920-1929 redaktorem urzędowego miesięcznika ministerstwa pt. „Przemysł i Handel”, przemianowanego póżniej na „Polskę Gospodarczą”. Redagował to pismo wspólnie z Czesławem Pechem. Poza tym pełnił szereg funkcji zleconych, między innymi zajmował się propagandą polskiej wymiany zagranicznej.

Jako syn Józefa Gieysztora, znanego ekonomisty kolejnictwa, poszedł w ślady ojca i poświęcił się problematyce komunikacyjnej, wprawdzie nie lądowej, lecz lądowo-morskiej.

Jego zmysł pionierski pchał go stale w kierunku zagadnień nowych, a istotnie ważnych dla gospodarki narodowej. Toteż znalazł się w gronie pionierów Gdyni, gdzie osiadł w 1929 r. na stałe. Powierzono mu funkcję naczelnika Wydziału Handlowego w Urzędzie Morskim /1930-32/, czyli praktycznie kierował polityką eksploatacyjną portu.

W 1933 r., nie znalazłszy właściwego porozumienia z ówczesnym dyrektorem departamentu, zrezygnował z funkcji w Urzędzie Morskim i objął kierownictwo czysto polskiego przedsiębiorstwa spedycyjnego „Warta” w Gdyni. Założycielem i głównym udziałowcem tego przedsiębiorstwa był obywatel gdyński Wiktor Kurecki, zasłużony organizator polskiej penetracji gospodarczej w port gdański. Przedsiębiorstwo to prowadził Gieysztor z rozmachem. Był bardzo czynny w organizowaniu życia gospodarczego w Gdyni. Brał udział w kierowniczych organach gdyńskiej Izby Przemysłowo-Handlowej i Rady Interesantów Portu w Gdyni. Był twórczym, niespokojnym duchem Gdyni, proponując szereg koncepcji polityki portowej i organizacji pracy portu. Był chyba w Gdyni najaktywniejszym podówczas działaczem gospodarczym.

Gieysztor znalazł się podczas wojny w Londynie, póżniej w Nowym Jorku. Należał bowiem do grupy Komitetu Transportowego, która udała się za granicę z polecenia rządu w celu zorganizowania w związku z wybuchem drugiej wojny światowej pomostu okrężnego dla tranzytu do Polski. Nie wytrwał jednak za granicą i w 1955 r. powrócił do kraju. Kiedyś na zapytanie jednego z dawnych towarzyszy pracy, dlaczego powrócił na stare lata, mając przecież oparcie w Stanach Zjednoczonych w trzech córkach tamże zamężnych/ Wanda, Maria, Barbara/, odpowiedział ze smutkiem, w zawsze na ogół wesołych oczach: ”wierzcie mi, że stokrotnie większa jest tęsknota za krajem i polskim morzem niż za ukochanymi dziećmi”. 

Zmarł w 1960 r. w tak drogiej mu Gdyni, o której często mawiał: „jakiż piękny mamy warsztat pracy”. /B. Kasprowicz, Byłem juniorem, s.173-175/; Przemysł i Handel / [Ministerstwo Przemysłu i Handlu ; red. Władysław Gieysztor]. R. 9 (1928) nr 46. Pochowany na Starych Powazkach kw.72/3/5