Hanna Świda-Ziemba

Pievieno šai personai bildi!
Dzimšanas datums:
19.09.1930
Miršanas datums:
11.01.2012
Mūža garums:
81
Dienas kopš dzimšanas:
34161
Gadi kopš dzimšanas:
93
Dienas kopš miršanas:
4461
Gadi kopš miršanas:
12
Pirmslaulību (cits) uzvārds:
Świda-Ziemba
Kapsēta:
Norādīt kapsētu

socjolog, profesor, nauczyciel akademicki, działaczka opozycji w okresie PRL

Jej ojcem był profesor Witold Świda, a siostrą profesor Zofia Świda. Absolwentka IV Liceum Ogólnokształcącego im. Emilii Sczanieckiej w Łodzi. W 1952 ukończyła studia z zakresu socjologii na Uniwersytecie Łódzkim. W 1960 uzyskała stopień naukowy doktora, w 1969 habilitowała się. W 1995 otrzymała tytuł profesora nauk humanistycznych.                                                                      Pracowała początkowo jako nauczycielka we wrocławskich technikach (statystycznym, finansowym i handlu zagranicznego). Od 1954 związana zawodowo z Uniwersytetem Warszawskim, od 1995 zajmowała stanowisko profesora. Wchodziła w skład prezydium Polskiej Akademii Nauk. Wykładała także w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Opublikowała szereg prac naukowych, głównie z zakresu socjologii i analizy systemów totalitarnych.

W 1981 zaangażowała się w działalność „Solidarności”, została przewodniczącą rady oddziałowej związku w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji na UW, którego w okresie 1981–1982 była dyrektorem. W stanie wojennym brała udział w demonstracji na Uniwersytecie Warszawskim. W konsekwencji została na kilka dni internowana, zwolniono ją na skutek nacisków władz kościelnych. Do końca lat 80. działała w podziemiu, m.in. jako publicysta czasopism drugiego obiegu i członkini niejawnej Konferencji Dziekanów.                                                                                                          Od 1991 do 1993 wchodziła w skład Trybunału Stanu.                                                                           W 2011 otrzymała krakowską Nagrodę im. Jana Długosza za swoją ostatnią książkę pt. Młodzież PRL. Portrety pokoleń w kontekście historii z 2010. W tym samym roku została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.                                                                                          Była żoną profesora Zdzisława Ziemby.                                                                                           Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Nav saiknes

        Nav norādīti notikumi

        Birkas