J. T. Kędzierski urodził się w m. Kołomyja, jako s. Jakóba (nauczyciela szkół powszechnych) i Walerii Marii h. Ślepowron Kędzierskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszcza do Gimnazjum im. Króla Kazimierza Jagiellończyka w Kołomyi (kier. szkoły prof S. Boroń). Następnie studiuje we Lwowie Wydział Architektoniczny Politechniki Lwowskiej pod kier. prof. Witolda Minkiewicza, uzyskując z poszczególnych przedmiotów oceny: b. dobry i celujący. Jeszcze w czasie studiów zostaje zaproszony do wspólpracy przez prof. W Minkiewicza, w jego pracowni architektonicznej realizuje się także po studiach. Następnie wyjeżdża do Włoch (Padwa), gdzie zaznajamia się ze starą włoską architekturą, tam również poznaje swoją przyszłą żonę Gabrielę Antonescu, malarkę (córkę znanego rumuńskiego architekta Petre Antonescu). Jeszcze przed II woją światową przenosi się do Włodzimierza Wołyńskiego, gdzie otwiera własną pracowanię a jednocześnie zostaje mianowany zatępcą architekta miejskiego w tej miejscowości. Pozostanie tam do września 1939 r. Jest wspóltwórcą i wykonawcą słynnego pomnika Lotników Amerykańskich na Cmentarzu Obrońców Lwowa we Lwowie (wraz z prof. J. Różyskim i rzeźbiarzem J. Starzyńskim), odsłonięty w 1925 r. projektuje także domy prywatne we Lwowie (osiedle Park Na Żelaznej Wodzie) oraz we Włodzimierzu Wołyńskim. Jest także laureatem konkursu (II miejsce) na projekt Starostwa Powiatowego w Zdołbunowie i kościoła w Klewaniu. W 1939 r. , po wybuchu wojny, wyjeżdża do Rumunii i w czasie wojny przebywa w majątku żony w miejscowości Borlesti k. Merisani (Casa Statescu). Po wojnie nie wraca do kraju realizuje się w Rumunii. Projektuje nowoczesne osiedla mieszkaniowe w Konstancy i w Bukareszcie, projektuje także szpitale m. in. w miejscowości Medgidia. Całe życie pozostawał zafascynowany modernizmem w architekturze, co starał się wdrażać w swoich projektach. Umiera w 1983 r. został pochowany w krypcie rodziny Statescu, na cmentarzu Bellu w Bukareszcie.