Franciszek Kosowicz

Pievieno šai personai bildi!
Dzimšanas datums:
16.09.1928
Miršanas datums:
12.07.2017
Mūža garums:
88
Dienas kopš dzimšanas:
34930
Gadi kopš dzimšanas:
95
Dienas kopš miršanas:
2490
Gadi kopš miršanas:
6
Kategorijas:
Militārpersona, karavīrs, Padomju represiju (genocīda) upuris, Partizāns, Virsnieks
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Norādīt kapsētu

Franciszek Kosowicz ps. Maciejka, Małecki (ur. 16 września 1928 w Rakowie k. Mołodeczna, zm. 12 lipca 2017 w Los Angeles) – członek polskiego ruchu oporu w czasie II wojny światowej, żołnierz Armii Krajowej oraz 2 Korpusu Polskiego, działacz polinijny.

W szeregi Związku Walki Zbrojnej wstąpił w 1941 roku. Na początku, jako żołnierz Nowogrodzkiego Okręgu AK przebywał na placówce w Rakowie, a następnie został przeniesiony do 2 szwadronu 27 Pułku Ułanów AK im. Króla Stefana Batorego. Uczestniczył w walkach z partyzantką radziecka, m.in. pod Pralnikami, Lubieniem, Rakowem i Połoneczką. W lipcu 1944 roku, wraz ze Zgrupowaniem Stołpecko-Nalibockim AK przedostał się w rejon Warszawy. W sierpniu 1944 roku walczył w Grupie AK Kampinos, biorąc udział w natarciach na lotnisko bielańskie oraz starciach pod Truskawiem, Piaskami, Borzęcinem i Jaktorowem.
W styczniu 1945 roku został aresztowany przez NKWD pod Józefowem. Zbiegł z transporty więźniów jadącego na Syberię i powrócił do Warszawy, gdzie w maju 1945 roku został przydzielony do ochrony Komendy Głównej Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj. W listopadzie 1945 roku przedostał się do Włoch, gdzie wstąpił w szeregi 2 Korpusu Polskiego, w którym służył do lutego 1949 roku. W tym samym miesiącu zaciągnął się do U.S. Army. Służył m.in. w kompanii wartowniczej berlińskiego więzienia Spandau, strzegącej oskarżonych w procesach norymberskich. Następnie wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszkał do śmierci. Zaangażował się w działalność środowisk Polonii Amerykańskiej, pełniąc m.in. funkcje prezesa Komitetu Pomocy Polakom na Wschodzie oraz Kongresu Polonii Amerykańskiej Południowej Kalifornii.

Odznaczenia

Za swe zasługi został oznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżami: Komandorskim i Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Krzyżem Walecznych, Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Powstania Warszawskiego, Krzyżem Partyzanckim, Medalem Wojska „Polska Swemu Obrońcy”, Krzyżem WiN, Medalem Pro Memoria oraz brytyjskim Medalem za Wojnę 1439-1945 i Medalem NATO za Chwalebną Służbę. Otrzymał również Order Polonia Mater Nostra Est z rąk kardynała Józefa Glempa oraz Medal Prymasowski „Zasłużonemu w posłudze dla Kościoła...”. Uhonorowano go również Oznakami Pamiątkowymi: Armii Krajowej, Okręgu Nowogródek-Wilno, Akcji „Burza”, Grupy Kampinos AK 1944, WiN, II Korpusu Weterana Walk o Niepodległość, 60-lecia Powstania Warszawskiego oraz Honorową Odznaką 27 Pułku Ułanów im. Króla Stefana Batorego.

Avoti: wikipedia.org

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Nav saiknes

        Nav norādīti notikumi

        Birkas