Artur Korobowicz (ur. 24 kwietnia 1938 w Kraśniku, zm. 21 czerwca 2017 w Lublinie) – profesor nauk prawnych, historyk prawa, pracownik naukowy UMCS.

Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie w 1961. Stopień doktora nauk prawnych uzyskał w 1967 na podstawie rozprawy Stanowisko prawne obrządku greckounickiego w Królestwie Polskim, a stopień doktora habilitowanego – w 1976. W 1991 został profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, w 1996 profesorem tytularnym.

Dyrektor Instytutu Historii i Teorii Państwa i Prawa (w latach 1982–1987 i 1998–2008 roku) oraz kierownik Katedry Historii Państwa i Prawa (1978–2008). W latach 1978–1981 prodziekan Wydziału Prawa i Administracji UMCS. W latach 2001–2005 sędzia Trybunału Stanu. Był członkiem Komitetu Redakcyjnego „Czasopisma Prawno-Historycznego”.

Był członkiem PZPR od 1950 roku. W latach 1987-1990 pełnił funkcję Sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Lublinie.

26 czerwca 2017 po mszy św. w kościele akademickim KUL został pochowany na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie.

Odznaczenia

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Wybrane publikacje

• Reforma ustroju sądownictwa w Królestwie Polskim po 1863 r. Przygotowanie i treść, 1976.
• Sądownictwo Królestwa Polskiego 1876–1915, 1995.
• Ustrój i prawo na ziemiach polskich od rozbiorów do odzyskania niepodległości, 1994, 1996 (współautor: W. Witkowski).
• Zarys dziejów konstytucjonalizmu polskiego, 1996 (współautorzy: R. Mojak i W. Skrzydło).
• Historia ustroju i prawa polskiego 1772–1918, 1998, 2001, 2009, 2012 (współautor: W. Witkowski).