Ciocia Tunia urodzona w Dzierzgowie siostra mojej Mamy, żyła tylko 23 lata.

Pamiętający Ciocię, mówią że była osoba niezwykle uczuciową, łagodną i nader życzliwą, wrażliwą na ludzkie kłopoty i problemy.

Jej narzeczony był oficerem Wojska Polskiego i zginął w okolicach Krakowa podczas wojny obronnej we wrześniu 1939 r.

Ta bolesna strata była jedną z przyczyn, które osłabiły zdrowie Cioci i po krótkiej chorobie zmarła na t.zw. wygnaniu, we wsi Łęg.

Ubrana do trumny w białą, wcześniej przygotowaną do ślubu, ślubną suknię, została pochowana na najbliższym cmentarzu parafialnym w Grzebsku, gdzie dotąd spoczywa.