Alojzy Szablewski (ur. 4 lipca 1925 w Tczewie, zm. 30 kwietnia 2017 w Gdańsku) – polski inżynier, działacz opozycji w okresie PRL, poseł na Sejm I kadencji.

W czasie II wojny światowej walczył w szeregach Armii Krajowej. W 1952 podjął pracę w Stoczni Gdańskiej, był w niej zatrudniony m.in. na stanowisku kierownika w biurze konstrukcyjno-projektowym. W 1962 ukończył studia na Wydziale Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej.

W sierpniu 1980 uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, wchodził w skład prezydium komisji zakładowej "Solidarności". Po wprowadzeniu stanu wojennego przewodniczył komitetowi strajkowemu, po pacyfikacji został tymczasowo aresztowany na okres pół roku, następnie skazano go za działalność opozycyjną na karę dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. W 1988 ponownie organizował strajk w swoim zakładzie pracy. Dwa lata później przeszedł na emeryturę.

W latach 1991–1993 sprawował mandat posła na Sejm I kadencji z listy Wyborczej Akcji Katolickiej. Od 1991 do 1995 działał w Zjednoczeniu Chrześcijańsko-Narodowym, a od 1996 do 2000 w Ruchu Odbudowy Polski, w którym pełnił funkcję wiceprzewodniczącego władz okręgowych. W 1994 wstąpił do Stowarzyszenia Godność, a w 2003 do Stowarzyszenia Solidarni z Kolebki. Należał również do stowarzyszenia "Nasza przyszłość – Polska".

Odznaczenia

W 2006, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej, został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 1999 otrzymał odznaczenie Polonia Mater Nostra Est.