Stanisław Widłak (ur. 13 sierpnia 1934 w Koniuszy k. Krakowa - zm. 23 marca 2017 w Krakowie) – polski  językoznawca, romanista i italianista, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. W pracy naukowej zajmuje się językoznawstwem obszaru języków romańskich w ujęciu historycznym, porównawczym i opi­sowym, szczególnie jednak koncentrując się na języku włoskim i wzajem­nych wpływach kulturowo-językowych polsko-włoskich.

Wyróżniony licznymi odznaczeniami krajowymi i zagranicznymi, w tym Komandorią Orderu "Gwiazdy Solidarności Włoskiej" przyznaną przez Prezydenta Włoch.

Jest autorem około dwustu publikacji naukowych, w tym 6 monografii i 7 podręczników akademickich.

Edukacja i kariera naukowa

Stanisław Widłak studiował filologię romańską oraz filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim, tam też uzyskał stopień magistra filologii romańskiej, doktora nauk humanistycznych oraz doktora habilitowanego w zakresie językoznawstwa romańskiego i włoskiego. Od 1999 r. profesor nauk humanistycznych.

Od 1957 roku S. Widłak zatrudniony był w Instytucie Filologii Romań­skiej UJ, prowadząc początkowo zajęcia dla studentów filologii francuskiej, następnie dla italianistów, a także dla iberystów i rumunistów. W 1973 roku był organizatorem i pierwszym kierownikiem nowoutworzonego wówczas kierunku italianistyki na UJ. Od roku 2004 na emeryturze.

Pełnione funkcje i członkostwo w wybranych organizacjach

• 1974–1981 i 1987–1991 dyrektor Instytutu Filologii Romańskiej UJ;
• 1973–1991 i 1994–2004 kierownik Zakładu Italianistyki i Rumunistyki UJ;
• członek zwyczajny i członek prezydium Associazione Internazionale dei Professori d'Italiano AIPI;
• członek zwyczajny i członek prezydium Associazione Internazionale per gli Studi di Lingua e Letteratura Italiana AISLLI;
• członek Polskiego Towarzystwa Językoznawczego;
• członek i sekretarz (1998–2006) Komisji Neofilologicznej Polskiej Akademii Umiejętności, przewodniczący Komisji (2006–2014).