Krzysztof Maurin (ur. 14 lipca 1923 w Kaliszu, zm. 14 stycznia 2017 w Warszawie) – polski matematyk i fizyk matematyczny, od 1966 r. profesor zwyczajny matematyki na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego.

Stworzył Katedrę Metod Matematycznych Fizyki na Uniwersytecie Warszawskim i był po wojnie kontynuatorem warszawskiej szkoły matematycznej. Specjalista w zakresie teorii reprezentacji grup i przestrzeni Hilberta; autor szeroko znanych, pionierskich w obszarze polskojęzycznym monografii. Od początku lat 70. prowadził na UW seminarium "Systemy otwarte", na którym gościło wielu wybitnych uczonych i myślicieli z Polski i zagranicy (w tym także tłumaczony przez prof. Maurin na jęz. polski fizyk Carl Friedrich von Weizsäcker). Profesury gościnne na wielu uniwersytetach europejskich, m.in. w Niemczech, Francji, Włoszech, Szwecji i Szwajcarii. Kilkakrotnie w latach 80. był też zapraszany z wykładami na znane papieskie seminaria z udziałem naukowców w Castel Gandolfo.

Autor popularnego trzytomowego podręcznika akademickiego Analiza, wydawanego nakładem wydawnictwa PWN.

Oprócz matematyki i fizyki Maurin zajmował się także filozofią i teologią. W swoich pracach przedstawiał własne idee na temat głębokich związków między matematyką, filozofią i teologią. Współpracował i zasiadał w radach naukowych pism "Gnosis" oraz "Albo albo – Inspiracje Jungowskie", uczestniczył jako prelegent w konferencjach jungowskich. Od młodości przyjaźnił się z tłumaczem i antropozofem Jerzym Prokopiukiem – razem związani byli z kręgiem skupionym w Komorowie wokół uczonego i mistyka, Roberta Waltera. W antropozofii i działalności Rudolfa Steinera dostrzegał ważne wydarzenie duchowe XX wieku i pogłębienie chrześcijaństwa o istotny wymiar gnostyczny. Wysoko cenił również twórczość i idee psychologa-psychiatry Carla Gustava Junga, teologa Paula Tillicha, francuskiego filozofa i orientalisty Henry'ego Corbina, kulturoznawcy Jeana Gebsera (1905-1973) oraz filozofa Leopolda Zieglera (1881-1958) – często przywoływał je w swych wykładach i pracach.

W 1960 otrzymał Nagrodę im. Stefana Banacha.

Publikacje

• Analysis. Parts I-III, D. Reidel – PWN, Dordrecht – Warszawa 1980
• Analiza. Cz. I. – Elementy (Biblioteka Matematyczna, t. 69), PWN, Warszawa 1991 (wyd. 5 zm., adaptował i fragmenty z wyd. ang. przeł.: T. Szapiro)
• Analiza. Cz. II. – Ogólne struktury, funkcje algebraiczne, całkowanie, analiza tensorowa (Biblioteka Matematyczna, t. 70), PWN, Warszawa 1991 (wyd. 2 zm.)
• Analiza. Cz. III. – Analiza zespolona, dystrybucje, analiza harmoniczna (Biblioteka Matematyczna, t. 71), PWN, Warszawa 1991 (z wyd. ang. przeł. T. Szapiro)
• General Eigenfunction Expansions and Unitary Representations of Topological Groups (Monografie Matematyczne, t. 48), PWN, Warszawa 1968
• Metody przestrzeni Hilberta, PWN, Warszawa 1959 (1 wyd.)
• Methods of Hilbert Spaces (Monografie Matematyczne, t. 45), PWN, Warszawa 1972 (2nd rev. ed., transl. from Polish by A. Alexiewicz & W. Zawadowski)
• The Riemann Legacy: Riemannian Ideas in Mathematics and Physics, Kluwer Academic, Boston 1997, ISBN 0-7923-4636-X
• Słowo wstępne, [w:] Carl F. von Weizsäcker, Jedność przyrody, wybór i tłum.: K. Maurin, PIW, Warszawa 1978 (ss. 5-28)
• Narodziny integralnej świadomości. Refleksja nad dziełem Jeana Gebsera, "Literatura na Świecie", 1982, nr 3-4 (128/129), ss. 74-93
• Matematyka jako język i sztuka, [w:] S. Nowak (red.), Wizje człowieka i społeczeństwa w teoriach i badaniach naukowych, PWN, Warszawa 1984 (ss. 253-278), ISBN 83-01-05077-2
• Logos (Język) i jego rola kosmotwórcza, [w:] J. A. Janik, P. Lenartowicz SJ (red.), Nauka – Religia – Dzieje. VI Seminarium interdyscyplinarne w Castel Gandolfo, 6-8 sierpnia 1986, Wydział Filozoficzny Towarzystwa Jezusowego, Kraków 1988 (ss. 120-182); dyskusja do wykładu: ss. 242-247
• Mystik – Magie – Mathematik (Urachhaus Vorträge, Bd. 46), Urachhaus Verlag, Stuttgart 1989, 29 s., ISBN 387838-597-8
• Antropozofia stara jak ludzkość. Z profesorem Krzysztofem Maurin rozmawia Izabella Zaremba-Szydłowska, "Spotkania antropozoficzne" (pismo Polskiego Towarzystwa Antropozoficznego, Warszawa), 1991, nr 4, ss. 17-25
• Myśliciele kręgu Eranosa – Jung, Pauli, Corbin, [w:] K. Maurin, A. Motycka (red.), Fenomen Junga, Eneteia, Warszawa 2002 (ss. 15-34), ISBN 83-85713-27-1
• Tradycja i zmartwychwstanie, "Gnosis", (b. d.), nr 1, ss. 20-28
• Tradycja i zmartwychwstanie, cz. II, "Gnosis", (b. d.), nr 3, ss. 43-49
• Spotkanie z Weinrebem, "Gnosis", 1992, nr 5, ss. 7-10
• Legenda i cud polskiej szkoły matematycznej, "Gnosis", 1998, nr 10, ss. 116-121
• Prawda legend, baśni i mitów, "Gnosis", 1998, nr 10, ss. 122-131
• Mistyka – matematyka – magia, "Gnosis", 1999, nr 11, ss. 106-116
• Syn Człowieczy jako fundament wielkich religii, "Gnosis", 2000, nr 12, ss. 7-10
• Rozważania nad powstawaniem i utratą tożsamości, "Albo albo – Inspiracje Jungowskie", 2000, nr 2, ss. 89-92
• Odrodzenie w filozofii Othmara Spanna, "Albo albo – Inspiracje Jungowskie", 2000, nr 3, ss. 95-102
• Tęsknota nieświadomości i matematyka, "Albo albo – Inspiracje Jungowskie", 2001, nr 1, ss. 30-32
• Mythos Muzy, "Albo albo – Inspiracje Jungowskie", 2002, nr 2, ss. 9-12
• Paul Tillich i psychologia Junga, "Albo albo – Inspiracje Jungowskie", 2002, nr 4, ss. 63-76
• Moje spotkania z Jungiem, [w:] K. Maurin, Z. W. Dudek (red.), Spotkania z Jungiem, Eneteia, Warszawa 2007 (ss. 17-18), ISBN 978-83-85713-76-0
• Matematyka a fizyka, Warszawa 2010, PWN, ISBN 978-83-01-16256-6