Jerzy Grundkowski (ur. 29 listopada 1953 w Bydgoszczy, zm. 12 grudnia 2016 tamże) – polski pisarz.

Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Debiutował opowiadaniem Żółta cysterna (1977), emitowanym jako słuchowisko na antenie Polskiego Radia. Pisał fantastykę, prozę historyczną i współczesną. Swoje utwory publikował między innymi na łamach „Twórczości”, „Tygodnika Kulturalnego”, „Faktów” i „Literatury”, a eseje i artykuły krytyczne w „Piśmie literacko-artystycznym”, „Nurcie” i „Kujawach”.

Nagrody

„Annopolis, miasto moich snów” – Redakcja „Młodego Technika” uznała ją za najlepszy debiut roku, a fundatorzy nagrody im. N. Gall – za najlepszą książkę nowelistyczną roku. „Annopolis, miasto moich snów” zyskało też jedną z nagród „Fantastyki”. J. Grundkowski jest też laureatem nagrody imienia Klemensa Janickiego oraz laureatem trzech konkursów dziennikarskich, poświęconych upowszechnianiu wiedzy ekonomicznej: jeden z nich to był konkurs „Pryzmat”, a dwa pozostałe organizowała Fundacja Edukacji Przedsiębiorczości z siedzibą w Łodzi.

Twórczość

• 1983 Annopolis, miasto moich snów. (opowiadania)
• 1986 Labirynt wyobraźni. (opowiadania)
• 1988 Annopolis, świat mojej wyobraźni. (opowiadania)
• 1988 Śmierć w kosmolocie.
• 1993 Ja, Ulrych, miecz rewolucji.
• 1995 Las Teutoborski.
• 2001 Lancelot znad Renu.
• 2001 Prawdziwa historia smoków, Franków oraz rycerza Hilderyka, przez Jerzego Grundkowskiego odkryta i opisana.