Bolesław Siemiątkowski ps. „Czarny”, „Harcerz”, „Szaszka”, „Stach” (ur. 17 stycznia 1925 w Aksamitowszczyźnie koło Lidy, zm. 16 listopada 2016 w Warszawie) – polski działacz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, kawaler Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Od czerwca do września 1940 był internowany w litewskim obozie w Żagarach. Działał w polskim podziemu niepodległośiowym w ramach Obwodu Lidzkiego Nowogródzkiego Okręgu ZWZ-AK. Piastował między innymi funkcję dowódcy drużyny 6. kompanii 2. batalionu 77. Pułku Piechoty Armii Krajowej (od lutego 1944) oraz zastępcy dowódcy plutonu 3. kompanii 5. batalionu 77. Pułku Piechoty Armii Krajowej (od marca 1944). Brał udział między innymi w akcjach bojowych w Gojcieniszkach, Ejszyszkach, Bolsiach, Rakliszkach, pod Bieniakoniami, Dojlidami, Raduniem i Ogrodnikami, a także w walkach o Wilno. Po wojnie był działaczem kombatanckim, pełnił funkcję wiceprezesa i skarbnika Zarządu Klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari. Zmarł 16 listopada 2016 i został pochowany na Cmentarzu w Rembertowie.