Bohdan Rymaszewski (ur. 2 czerwca 1935 w Wilnie, zm. 23 listopada 2016) – polski architekt i historyk, specjalizujący się w historii i teorii konserwacji zabytków, ochronie i konserwacji architektury zabytkowej, urbanistyce i zabytkoznawstwie, profesor nauk technicznych.

W 1953 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu i podjął studia w zakresie sztuk pięknych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończył je w 1957 roku, specjalizując się w zabytkoznawstwie i konserwacji zabytków. Wśród jego wykładowców był Jerzy Remer.

W latach 1957–1971 pełnił funkcję miejskiego konserwatora zabytków w Toruniu, w latach 1972–1983 był dyrektorem Zarządu Muzeów i Ochrony Zabytków w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Pełnił także funkcję generalnego konserwatora zabytków (1971–1983), a w latach 1984–1992 był prezesem zarządu głównego Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków. W latach 1986–1989 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego. W latach 1985–1989 pełnił funkcję sekretarza generalnego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. W latach 2000–2006 był członkiem Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej.

W 1972 roku uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim stopień doktora. Tematem jego pracy doktorskiej była Problematyka konserwatorska średniowiecznych miast w Polsce, a jej promotorem Stanisław Lorentz. W 1989 roku na podstawie rozprawy Geneza, uwarunkowania i mechanizmy ochrony zabytków w Polsce uzyskał na UMK stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 1999 roku. Współpracował jako wykładowca z wieloma uczelniami, wykładał na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, Politechnice Krakowskiej, Uniwersytecie Warszawskim, Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Politechnice Białostockiej, Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, Politechniki Świętokrzyskiej.

W 2013 roku, za wybitne zasługi w działalności na rzecz kultury polskiej i zachowania dziedzictwa kulturowego, prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

Wybrane publikacje

• Toruń w czasach Kopernika: urbanistyka, architektura, sztuka (1969)
• O przetrwanie dawnych miast (1984, ISBN 83-213-3173-4)
• Toruń epoki Kopernika (1984, tekst do albumu z fotografiami Janiny Gardzielewskiej, ISBN 8303004644)
• Geneza, uwarunkowania i mechanizmy ochrony zabytków w Polsce (1988)
• Klucze ochrony zabytków w Polsce (1992)
• Toruń: architektura i historia (1994, tekst, ISBN 83-901314-3-9)
• Twórca w okowach przeszłości: rzecz o Stanisławie Wyspiańskim (1995, ISBN 83-905230-0-0)
• Pamiętać będą pokolenia (2000, ISBN 83-85047-85-9)
• Polska ochrona zabytków: refleksje z lat 1918–2002 (2002, ISBN 83-918245-1-9)
• Polska ochrona zabytków (2005, ISBN 83-7383-172-X)