Edmund Pawlak

Pievieno šai personai bildi!
Dzimšanas datums:
15.01.1934
Miršanas datums:
10.09.2016
Apglabāšanas datums:
16.09.2016
Mūža garums:
82
Dienas kopš dzimšanas:
32982
Gadi kopš dzimšanas:
90
Dienas kopš miršanas:
2792
Gadi kopš miršanas:
7
Kategorijas:
Diplomāts, Inženieris, Politiķis, Profesors, Zinātnieks(-ce)
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Warsaw, Roman-Catholic cemetery.Warsaw-Pyry.

Edmund Zygmunt Pawlak (ur. 15 stycznia 1934, Słupca, zm. 10 września 2016) – polski naukowiec, profesor nadzwyczajny, doktor nauk technicznych (elektronik-technologia), inżynier, polityk, dyplomata. W ostatnim okresie życia był profesorem Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych w Poznaniu, oraz prezesem Fundacji Wspierania Współpracy Polsko-Litewskiej im. Adama Mickiewicza w Warszawie.

Edukacja

Studiował na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej (Mechatroniki) i na Wydziale Elektroniki otrzymując tytuł magistra inżyniera w 1959 roku, i tytuł doktora nauk technicznych w 1975 roku. W 1977 ukończył studia dyplomatyczno-konsularne na Akademii Nauk Społecznych.

W latach 1996-1997 uczestniczył w studiach seminaryjnych poświęconych Unii Europejskiej w celu przygotowania administracji centralnej kraju, do członkostwa Polski w UE. W szczególności obejmowały one: zarządzanie sprawami publicznymi w procesie integracji europejskiej (Instytut Europejski w Łodzi wraz z European Institute of Public Administration Maastricht), przygotowanie i prowadzenie negocjacji akcesyjnych (MSZ Sztokholm), proces dostosowanie do prawa wspólnotowego (organizator – Niemiecka Fundacja Międzynarodowa Współpracy Prawa w Bonn w Bratysławie); i inne seminaria w URM.

W 2012 władze uczelni PW nadały nu „Złoty Dyplom Politechniki Warszawskiej” i medal 50-cio lecia Wydziału Mechaniki Precyzyjnej i Mechatroniki.

Zajmowane stanowiska

W latach 1951-1953 pełnił obowiązki zastępcy kierownika Oddziału NBP w Słupcy. W latach 1958-1982 był nauczycielem akademickim na Politechnice Warszawskiej (asystent w Instytucie Technologii Przyrządów Precyzyjnych oraz starszy wykładowca w Instytucie Technologii Elektronowej).

W latach 1977-1981 radca, zastępca ambasadora RP w Szwecji. W latach 1990-1995 ambasador, szef Misji RP w Królestwie Jordanii.

W latach 1997-2006 był konsultantem Związku Banków Polskich.

Od 1998 roku był prof. Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych w Poznaniu (WSUS). Kierunek Zarządzania: systemy zarządzania w Unii Europejskiej wraz z polityką kulturalną UE. Jest członkiem Rady Programowej Zeszytów Naukowych „Wiedza i Umiejętności”. W latach 1998-2006 i 2008-2012 był członkiem senatu uczelni.

W latach 2003-2006 był członkiem Rady Programowej Instytutu Zarządzania w Warszawie.

Polityka

W latach 1982-1990 pełnił funkcje polityczne m.in. podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów, doradcy wicepremiera i premiera URM, dyrektora generalnego, sekretarza premiera M. F. Rakowskiego. Był również doradcą Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów w URM w 1996. W latach 1997-2006 pełnił funkcję doradcy KERM i Komitetu Stałego Rady Ministrów w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

W 1996 był jednym z założycieli Fundacji Wspierania Współpracy Polsko-Litewskiej im. A. Mickiewicza powołanej przy auspicji Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego. Od 1996 do dziś pełni funkcję prezesa zarządu. Fundacja prowadzi działalność społeczno-polityczną na rzecz zbliżenia polsko-litewskiego. Z ramienia Fundacji w latach 1997-2005 był członkiem Komitetu Konsultacyjnego Prezydentów RP i Republiki Litewskiej powołanego przez Prezydenta Polski. Zainicjował polsko-litewską honorową nagrodę im. Jerzego Giedroycia przyznawaną wspólnie przez Prezydentów Polski i Litwy za rozwój przyjaźni i współpracy między społeczeństwami obydwu państw. W latach 2001-2005 pełnił rolę sekretarza Polskiej Kapituły tej nagrody. Otrzymał Wstęgę Niemna nadaną przez Polsko-Litewską Izbę Gospodarczą.

Działalność naukowa

Badania struktury i właściwości elektrycznych cienkich polikrystalicznych warstw i inne publikacje w tym książkowe:

  • „Correlation between the structure and the 1/f noise of the polycrystalline CdxHg1-xTe (x=0,1)”, E. Pawlak, A. Świt, B. Paszkowski (Electron Technology) 1977,
  • „Struktura i właściwości szumowe cienkich polikrystalicznych warstw CdxHg1-xTe (x=0,1) w zakresie małych częstotliwości”, PW, Prace naukowe, Elektronika nr. 32, s. 110, Warszawa 1977,
  • „Struktura a niektóre właściwości elektryczne cienkich polikrystalicznych warstw CdxHg1-xTe (x=0,1)”, E. Pawlak, E. Stolarski, Archiwum Elektrotechniki PAN, 1977,
  • „The effect of the structure of polycrystalline CdxHg1-xTe (x= 0.1) thin films on their resistance and capacitance at high frequencies”, E.Pawlak (Electron Technology), 14, Warszawa 1981
  • „The effect of the structure of polycrystalline CdxHg1-xTe (x=0,1) thin films on their admittance”, E.Pawlak (Electron Technology) 1982,
  • „Bezkontaktowa metoda pomiaru admitancji płytek półprzewodnikowych”, E.Pawlak (Archiwum Elektrotechniki PAN) 1982,
  • „Przewodnictwo cienkich polikrystalicznych warstw związków półprzewodnikowych”, E.Pawlak (Rozprawy Elektrotechniczne PAN) 1985,
  • „Modele przewodnictwa cienkich polikrystalicznych warstw krzemu”, E.Pawlak (Rozprawy Elektrotechniczne PAN) 1987;
  • „Technologia Przyrządów Precyzyjnych” E.Pawlak wspólnie z A. Panasiukiem, wydanie I w 1964, aż do wydania VI 1986, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa
  • „Mikropołączenia ultradźwiękami w elektronice i mechanice precyzyjnej”, E. Pawlak, Nowa Technika 58, stron 100, TWN-T, Warszawa 1965,

Odznaczenia

  • Krzyż Komandorski, Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Order Wielkiego Księcia Litewskiego Giedymina, IV klasy (Oficerski),
  • Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi,
  • Odznaczenie z okazji przyjęcia Litwy do NATO nadane przez prezydenta RL Valdasa Adamkusa,
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis
  • Medal 30-lecia CSRS i 40-lecia PRL.

Organizacje i członkostwa

  • Członek Komendy Hufca Konin, stopień HO, ZHP 1946-49,
  • Związek Nauczycielstwa Polskiego 1958-81,
  • Sekretarz Komisji Centralnej Rady ZZ 1966-71,
  • Działacz Zrzeszenia Studentów Polskich 1954-69:
  • Przewodniczący studentów i Rady Uczelnianej ZSP Politechniki Warszawiej w latach 1956-1958,
  • Członek redakcji „Politechnik” 1957-59,
  • PZPR 1963-90,
  • Członek Rady Okręgowej i Naczelnej ZSP 1957-63: Komitetu Wykonawczego RN i przewodniczący Komitetu Uczelni Technicznych 1960-63, wiceprzewodniczący Rady Naczelnej ZSP i przewodniczący Komisji Nauki RN ZSP 1963-66,(otrzymał Medal 600-lecia UJ, 200-lecia KEN, 500-lecia Mikołaja Koernika oraz statuetkę za zasługi dla rozwoju Studenckiego Ruchu Naukowego),
  • Przewodniczący Komisji Rewizyjnej ZSP 1966-69,
  • Członek honorowy ZSP (od 1969); w 2012 roku otrzymał Medal za Zasługi dla Ruchu Studenckiego z okazji 60-tej rocznicy powstania ZSP,
  • ZMS (1959-63) członek Rady Studenckiej Zarządu Głównego (1961-63),
  • Członek Rady Wynalazczości przy Urzędzie Patentowym (1966-71),
  • Członek Polskiej Grupy Narodowej AIPPI (1973-77),
  • Członek Polskiego Komitetu Narodowego PUGWASH (1973-77);
  • Współzałożyciel, wiceprzewodniczący i przewodniczący Polskiej Komitetu IAESTE (1963-78), Organizator 19. międzynarodowej Konferencji IAESTE (1966), w 2009 roku podczas 50. rocznicy Polskiej Komitetu i 62. międzynarodowej Konferencji (drugiej w Polsce) nagrodzony kryształowym emblematem „IAESTE 1948-2008” przez międzynarodowy Sekretariat Generalny za wkład w rozwój tej organizacji,
  • Współzałożyciel i członek Krajowej Rady Wspierania Inicjatyw Gospodarczych przy Sejmie RP (1987-90),
  • Członek Ogólnopolskiej Komisji Historycznej Ruchu Studenckiego (od 1987) i Fundacji Komisji Historycznej Ruchu Studenckiego,
  • Współzałożyciel Polskiego Stowarzyszenia Obywatelskiego „Dom Europejski” w 2000,
  • Członek, założyciel Stowarzyszenia „Ordynacka” (2001)
  • Członek Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Politechniki Warszawskiej od 2003, w 2011 otrzymał Certyfikat Przynależności za Owocną Współpracę.

 

Avoti: wikipedia.org

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Nav saiknes

        Nav norādīti notikumi

        Birkas