Wiktor Pyć

Pievieno šai personai bildi!
Dzimšanas datums:
10.04.1916
Miršanas datums:
19.07.2016
Mūža garums:
100
Dienas kopš dzimšanas:
39435
Gadi kopš dzimšanas:
107
Dienas kopš miršanas:
2810
Gadi kopš miršanas:
7
Kategorijas:
2. Pasaules kara dalībnieks, GULAGa gūsteknis, Ilgdzīvotājs, Padomju represiju (genocīda) upuris, Virsnieks
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Norādīt kapsētu

Wiktor Stanisław Pyć (ur. 10 kwietnia 1916 w Janowie Lubelskim, zm. 19 lipca 2016 w Lublinie) – polski stulatek, żołnierz, więzień łagrów i uczestnik II wojny światowej. Major Wojska Polskiego.

Urodził się 10 kwietnia 1916 w Janowie Lubelskim.

II wojna światowa (1939-1945)

W październiku 1939 na Wołyniu został aresztowany przez NKWD (za rzekome szpiegostwo) i skazany na 5 lat łagrów. Wywieziono go do Kraju Ałtajskiego na Syberii. Na mocy układu Sikorski-Majski został objęty amnestią i wyszedł na wolność. W sierpniu 1942 wstąpił do Armii Andersa i służył w 5. Lwowskim Dywizjonie Artylerii Przeciwlotniczej. Od lutego 1944 w składzie 5. Kresowej Dywizji Piechoty 2. Korpusu Polskiego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie uczestniczył w kampanii włoskiej. Przeszedł cały szlak bojowy 2. Korpusu. Walczył pod Monte Cassino, Ankoną, Rimini oraz Bolonią.

Po wojnie (1945-2016)

Do 1965 mieszkał w Wielkiej Brytanii. Następnie wrócił do Polski i zamieszkał w Lublinie. Pracował jako monter w PKS.

W 2009 za zasługi dla niepodległości Polski prezydent Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

17 kwietnia 2016 w Lublinie uroczyście świętował swoje setne urodziny. Na obchodach obecny był m.in. p.o. szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk, który wręczył jubilatowi pamiątkową szablę i odznaczył go medalem „Pro Patria”.

Odznaczenia

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2009)
  • Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami
  • Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino
  • Medal „Pro Patria” (2016)
  • inne odznaczenia polskie i brytyjskie

 

Avoti: wikipedia.org

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Saiknes

        Saistītās personas vārdsSaitesDzimšanas datumsMiršanas datumsApraksts

        15.03.1944 | Kampania włoska: rozpoczęła się trzecia bitwa o Monte Cassino.

        15 marca (operacja „Dickens”) rozpoczęło się trzecie, najbardziej krwawe z dotychczasowych, natarcie tymi samymi siłami, poprzedzone bombardowaniem: w ciągu trzech i pół godziny 575 ciężkich i średnich bombowców oraz 200 myśliwców bombardujących zrzuciło na miasto i okolice blisko 1100 ton bomb, a artyleria wystrzeliła ponad 10 000 pocisków. Po tym przygotowaniu ogniowym, w trakcie którego Cassino zostało zrównane z ziemią, na pozycje niemieckie uderzyły ponownie trzy dywizje: 4. hinduska (trzy brygady piechoty), 2. nowozelandzka (również trzy brygady) i 78. brytyjska (dwie brygady piechoty i brygada pancerna).

        Pievieno atmiņas

        18.05.1944 | Kampania włoska: 2. Korpus Polski zdobył Monte Cassino

        Bitwa o Monte Cassino (zwana także bitwą o Rzym) – w rzeczywistości cztery bitwy stoczone przez wojska alianckie z Niemcami, które miały miejsce w 1944 roku w rejonie klasztoru na Monte Cassino. Bitwa ta uznawana jest za jedną z najbardziej zaciętych (obok walk pod Stalingradem, na Łuku Kurskim, lądowania w Normandii i powstania warszawskiego) w czasie II wojny światowej. Brytyjski historyk Matthew Parker napisał: Bitwa o Cassino – największa lądowa bitwa w Europie – była najcięższą i najkrwawszą z walk zachodnich aliantów z niemieckim Wehrmachtem na wszystkich frontach drugiej wojny światowej. Po stronie niemieckiej wielu porównywało ją niepochlebnie ze Stalingradem.

        Pievieno atmiņas

        21.04.1945 | Kampania włoska: została wyzwolona Bolonia

        Pievieno atmiņas

        Birkas