Mieczysław Michalik

Pievieno šai personai bildi!
Dzimšanas datums:
04.10.1927
Miršanas datums:
22.04.2016
Mūža garums:
88
Dienas kopš dzimšanas:
35242
Gadi kopš dzimšanas:
96
Dienas kopš miršanas:
2898
Gadi kopš miršanas:
7
Kategorijas:
Akadēmiķis, Filozofs, Militārpersona, karavīrs, Pedagogs, skolotājs, Profesors, Ģenerālis
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Norādīt kapsētu

Mieczysław Michalik (ur. 4 października 1927 we wsi Ostrawa-Michałkowice w Czechosłowacji, zm. 22 kwietnia 2016) – generał brygady WP, filozof, etyk, profesor nauk humanistycznych.

W 1934 przybył z rodziną z Czechosłowacji do Polski. Mieszkał w Jurkowie. Od 1940 pracował w gospodarstwie rolnym, w marcu 1943 został aresztowany przez Niemców i wywieziony na roboty przymusowe w kamieniołomach do Gruszewca, skąd zbiegł na początku 1944 i ukrywał się w Krakowie. W 1948 zdał maturę i zamierzał podjąć studia, jednak został powołany do służby wojskowej i skierowany do szkoły oficerskiej w Gdańsku, a następnie w Jeleniej Górze. We wrześniu 1949 został podporucznikiem i instruktorem młodzieżowym w Oficerskiej Szkole Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie. 1952-1955 studiował w Wojskowej Akademii Politycznej w Warszawie, później był asystentem i adiunktem w Katedrze Filozofii tej uczelni. W 1958 ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. 1970-1972 kierował Zakładem Filozofii w Katedrze Filozofii WAP, a 1972-1973 był komendantem (dziekanem) Wydziału Pedagogiczno-Politycznego WAP. W 1963 został doktorem filozofii na Uniwersytecie Warszawskim, a 6 VI 1972 doktorem habilitowanym. 1963-1965 wykładał filozofię i etykę na UW, 1965-1967 na Politechnice Warszawskiej, a 1967-1974 w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR w Warszawie. Od 1973 zastępca komendanta (prorektor) Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego ds. naukowych. Od lipca 1974 profesor nadzwyczajny, a od kwietnia 1982 profesor zwyczajny nauk humanistycznych. 1972-1989 członek Prezydium Komitetu Nauk Filozoficznych PAN. W 1984 został zastępcą szefa Głównego Zarządu Politycznego WP ds. szkolnictwa wojskowego. Jesienią 1986 mianowany generałem brygady; nominację wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL gen. armii Wojciech Jaruzelski. 1987-1989 był członkiem Komisji Ekspertów ds. Edukacji Narodowej. 28 XII 1989 – 14 VII 1990 komendant – rektor WAP. Od maja 1991 w stanie spoczynku.

Autor kilkunastu książek naukowych i ponad dwustu opracowań, sprawozdań, recenzji i haseł encyklopedycznych.

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

  • Order Sztandaru Pracy II klasy (1989)
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1982)
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1971)
  • Złoty Krzyż Zasługi (1966)
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1959)
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej (1973)
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
  • Tytuł „Zasłużony Nauczyciel PRL” (1977)
  • Wpis do Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich (1973)
  • Nagroda Ministra Obrony Narodowej I stopnia (1978)
  • Tytuł „Zasłużony Działacz Kultury” (1975)
  • Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny (1969)
  • Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
  • Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
  • Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju (1974)
  • Srebrny Medal Za zasługi dla obronności kraju
  • Brązowy Medal Za zasługi dla obronności kraju

 

Avoti: wikipedia.org

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Nav saiknes

        Nav norādīti notikumi

        Birkas