Henryk Muszczyński (ur. 14 stycznia 1935, zm. 19 maja 2009 w Lesznie) – polski pilot szybowcowy.

Swoją lotniczą karierę rozpoczął w 1952 r. w Aeroklubie Ostrowskim (Ostrów Wielkopolski), a następnie kontynuował ją w Aeroklubie Leszczyńskim. Przez całą karierę szybownika wywalczył 18 medali w Mistrzostwach Polski, a ostatni (złoty) zdobył w 2006 r. zajmując pierwsze miejsce w Mistrzostwach Polski klasy standard. Jako pierwszy polski pilot pokonał szybowcem odległość 1000 km, przelatując 14 maja 1980 r. w locie docelowo-powrotnym dystans 1050 km. Za ten wyczyn wyróżniony został "Złotą Odznaką Szybowcową". W latach 70. ustanowił cztery szybowcowe rekordy kraju. Jako reprezentant Polski brał udział w Mistrzostwach Świata i Europy. W rozgrywanych w Finlandii w 1976 r. Mistrzostwach Świata, Henryk Muszczyński wywalczył brązowy medal w klasie Open latając na polskim szybowcu Jantar 2. Przez kilka lat pełnił funkcję trenera kadry polskich szybowników. Wyróżniony został najwyższym polskim odznaczeniem szybowcowym – Medalem Tańskiego. Został zwycięzcą Szybowcowego Pucharu Polski w latach 2004, 2005 i 2006. W 2008 r. wygrał w wieku 73 lat Krajowe Zawody Szybowcowe w Ostrowie Wielkopolskim. Były to jego ostatnie zawody. Tu też po raz pierwszy przyznano Puchar im. Henryka Muszczyńskiego na KZS 2009 za najszybszy przelot.

Został pochowany 23 maja 2009 na cmentarzu przy ulicy Osieckiej w Lesznie.