Kazimierz Kapitańczyk (ur. 3 grudnia 1905 w Lesznie, zm. 5 marca 1970) – chemik, profesor.

W latach 1913-1919 uczęszczał do Miejskiej Szkoły Wydziałowej w Poznaniu, a w 1919-1925 do Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego im. Gotthilfa Bergera. Następnie studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego (1925-1929). W tym czasie zachorował na płuca i dyplom magistra filozofii w zakresie chemii uzyskał dopiero w 1931. W 1934 pod kierunkiem Alfonsa Krausego wykonał pracę doktorską.

Podczas II wojny światowej pracował jako chemik w cukrowni w Kościanie, a pod koniec wojny jako magazynier w fabryce sztucznego jedwabiu w Chodakowie. Zajmował się także tajnym nauczaniem.

Po wojnie powrócił do pracy w Poznaniu. W 1956 został docentem etatowym, w 1959 - profesorem nadzwyczajnym, a w 1966 profesorem zwyczajnym. W latach 1964-1969 prorektor do spraw nauki Politechniki Poznańskiej.

Był współtwórcą Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania. Przyczynił się do przekształcenia Szkoły Inżynierskiej w Politechnikę Poznańską.

Praca naukowa

• 80 publikacji i rozpraw naukowych
• 5 skryptów dydaktycznych
• ok. 50 artykułów popularnonaukowych

Odznaczenia i nagrody

• Złoty Krzyż Zasługi
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Odznaka Honorowa Miasta Poznania